Ταινία-κραυγή για το ισραηλινό τείχος στη Δ.Όχθη από τον Ρότζερ Γουότερς

Η εμβληματική μορφή των Pink Floyd και κύριος δημιουργός του ιστορικού άλμπου The Wall, ο μουσικός Ρότζερ Γουότερς, διηγείται τα πάθη των Παλαιστινίων από το τείχος που έχει υψώσει το Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη σε μία μικρού μήκους ταινία που παρουσιάστηκε την Τετάρτη στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Με χρηματοδότηση του ΟΗΕ, η 15λεπτη ταινία με τίτλο Τειχισμένοι Ορίζοντες (Walled Horizons) δημιουργήθηκε με την ευκαιρία της πέμπτης επετείου από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου που χαρακτήριζε παράνομο τον ισραηλινό «φράκτη ασφαλείας» και αξίωνε την καταστροφή του.

Η μικρού μήκους ταινία ξεκινά δείχνοντας τον Ρότζερ Γουότερς να περπατά υπό τη σκιά ενός τείχους από μπετόν σε κάποιο σημείο της Δυτικής Όχθης.

«Ο λόγος ύπαρξης των τοίχων είναι πάντοτε ο φόβος, είτε πρόκειται για τα τείχη που εγείρουμε γύρω από τον εαυτό μας, είτε εκείνα--όπως ακριβώς τούτα εδώ- που κατασκευάζουν οι φοβισμένες κυβερνήσεις» αναφέρει ο Γουότερς.

«Είναι πάντοτε έκφραση ενός αβυσσαλέου συναισθήματος ανασφάλειας» λέει ο θρυλικός μπασίστας των Pink Floyd, ο οποίος υπογράφει τα περισσότερα από τα τραγούδια στο άλμπουμ Τhe Wall.

Η ταινία παρουσιάζει τους υπεύθυνους ασφαλείας του Ισραήλ που εμπλέκονται στην κατασκευή του τείχους, καθώς και εικόνες αρχείου με πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας.

Για τους Παλαιστινίους, ο φράκτης αυτός δεν είναι τίποτε λιγότερο από «έναν τοίχο Απαρτχάιντ» που καταπατά σημαντικό τμήμα της Δυτικής Όχθης, διαιρεί οικογένειες, χωρίζει τους χωρικούς από τα κτήματά τους και τεμαχίζει το δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, όπου η παλαιστινιακή πλευρά θέλει να εγκαταστήσει την πρωτεύουσα ενός μελλοντικού κράτους της.

Στην ταινία παρουσιάζεται ιδιαίτερα η περίπτωση ενός χωρικού, ο οποίος εξαιτίας του τείχους έχει χάσει πολλά εκτάρια της γης του.

«Η ιδέα να ζει κανείς μέσα σε μία τεράστια φυλακή με τρομοκρατεί» αναφέρει ο Γουότερς προτού ψεκάσει με σπρέι μπροστά από το τείχος «We don’t need no thought control» (Δεν χρειαζόμαστε να μας ελέγχουν τη σκέψη), τον διάσημο στίχο από το τραγούδι του Another brick in the wall (Αλλο ένα τούβλο στον τοίχο).

Στην τελευταία σκηνή της ταινίας παρουσιάζεται ένα πλήθος Παλαιστινίων στοιβαγμένων σε ένα στενό διάδρομο, οροθετημένο από κάγκελα, περιμένοντας στην ουρά για να διασχίσουν ένα ισραηλινό οδόφραγμα.

«Θελήσαμε να υπενθυμίσουμε το μήνυμα του ύπατου δικαστικού σώματος στον κόσμο πως είναι απαράδεκτο να υψώνουμε ένα τείχος στον κήπο του γείτονά μας» τονίζει ο φιλανδός σκηνοθέτης της ταινίας Γιόχαν Έρικσον.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό