Προσεχώς

Προσεχώς


Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Ελευθεροτυπία - Κυριακή 08/08/2010

Oblivion The Movie

Director Joseph Kosinski is a busy man, he's got many projects ahead of him. One of them, the movie Oblivion, is actually a movie he's been considering since a few years.

The movie is in development, but for now Joseph Kosinski has teamed up with Radical Publishing to create a short illustrated novel based on Oblivion. The novel will be presented at the Comic Con.

Plot:

"Earth, 2015. The Odyssey travels to Mars to assemble and occupy the Red Planet's first base station. En route, the sudden appearance of a vast White Cube in space interrupts the ship's voyage - and the crew of the Odyssey is never heard from again. 30 years later, Earth has become an almost unrecognizable, surreal wilderness with the remains of human cities poking through vast black sand dunes and bizarre geological formations.

The White Cube, from a long-dead extraterrestrial race, was to find potentially inhabitable worlds and reshape them into suitable environments for the aliens, who now will never come. It now sits high in the planet's orbit, dominating the sky, attempting to undo the damage it has caused as well as repopulate the Earth with clones of the comatose Odyssey crew. The only clones on the surface remain those stationed in the looming Watchtowers, scattered around the planet.

One such Watchtower crewmember, a clone named Jak, witnesses a burning object fall to Earth. It's an escape pod carrying Julia Kanan, the one lone survivor of the Odyssey before its capture by the Cube, and a love from Jak's pre-clone past. But as the authorities close in to retake Julia, Jak's genetic memory of his love for her drives him to decisions he never would have thought possible-and which could lead to disaster for both of them."

Archangels


Director Joseph Kosinski, who directed the upcoming movie Tron Legacy, is already thinking about the next project he's going to helm: the sci-fi film Archangels. Ridley Scott is also attached to the project as producer. Archangels, based on a script by Andrew Will, is described as a movie that would combine the thrill and action of the Bourne movies with a little bit of otherworldly activity:

Plot:
"Archangels is a science-fiction thriller set in the near future, the protagonist is part of an elite force that is tasked with tracking aliens who get past Earth's defense system."

Καθημερινή - Κυριακή 08/08/2010



Η οκτάτομη Ελληνική Ιστορία ολοκληρώνεται με τις έξι τελευταίες δεκαετίες της διαδρομής του Ελληνισμού. Ο τελευταίος τόμος αρχίζει από την περίοδο της ανασυγκρότησης της χώρας (1949-1967), που διαδέχτηκε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Εμφύλιο, και τις αναφορές στην Κύπρο υπό βρετανική κυριαρχία.

Ακολουθεί το κεφάλαιο για την Απριλιανή Δικτατορία (1967-1974), τη Μεταπολίτευση και την πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση (1974-2004).

Ο τόμος κλείνει με τις ενότητες που αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία και το Κυπριακό Ζήτημα, το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, καθώς και τη μετανάστευση και τη νεοελληνική διασπορά.



Real News - Κυριακή 08/08/2010

Persons Unknown (2010)


Αγαπημένα φιλμ κάτω από τα άστρα

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου

Μήνας επανεκδόσεων είναι ο Αύγουστος για τις κινηματογραφικές αίθουσες, αφού ελάχιστες είναι οι νέες ταινίες που πρόκειται να προβληθούν. Η νέα σεζόν, που τα τελευταία χρόνια αρχίζει την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου, θα κάνει έναρξη με το «Inception» του Κρίστοφερ Νόλαν, μια ταινία που έχει εντυπωσιάσει τόσο το κοινό όσο και την κριτική. Μέχρι τότε όμως, το πρόγραμμα των αιθουσών θα εξακολουθεί να θυμίζει Ταινιοθήκη.

Ταινίες όπως το «Τηλεφωνήσατε, ασφάλεια αμέσου δράσεως», η «Σαμπρίνα», το «Ενας προφήτης μα τι προφήτης», η «Πρώτη σελίδα», το «Ραντεβού στο Παρίσι», στάθηκαν δίπλα στις νέες κυκλοφορίες και σε πολλές περιπτώσεις κέρδισαν τις εντυπώσεις και τα εισιτήρια από νέες αδιάφορες ταινίες που προβλήθηκαν σε πρώτη προβολή.

Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι και τα θερινά σινεμά έχουν συνδεθεί με τις επανεκδόσεις αγαπημένων ταινιών. Και αφού το κύκλωμα της κινηματογραφικής διανομής έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επαναλαμβάνονται πια ταινίες του περασμένου χειμώνα (και πώς να γίνει αυτό, με την εξάπλωση του home cinema και της πειρατείας;) η νέα προβολή παλιών ταινιών, που κάνουν νέα καριέρα στις αίθουσες, είναι η πιο κοντινή πρόταση. Που επιπλέον, δείχνει να ικανοποιεί και το κοινό.

Παρά τις τεχνολογικές βελτιώσεις σε εικόνα και ήχο, οι θεατές δείχνουν να εξακολουθούν να προτιμούν την αυλή και το γιασεμί από τις κλιματιζόμενες αίθουσες των multiplex. Σε αυτό το περιβάλλον δεν αναδεικνύονται ούτε ο ήχος ούτε η εικόνα των σύγχρονων υπερπαραγωγών με τα ακριβά εφέ και τις πολύπλοκες ηχητικές μπάντες. Ομως οι φιγούρες του Κάρι Γκραντ, της Οντρεϊ Χέμπορν, του Τζακ Λέμον, του Γούντι Αλεν, μοιάζουν σαν να βρίσκονταν πάντα εκεί. Και αν ο ήχος δεν είναι ο καλύτερος δυνατός, δεν πειράζει. Οι πιο πολλές ατάκες είναι γνωστές και η μνήμη τις συμπληρώνει.

Οκτώ τουλάχιστον είναι οι ταινίες που θα προβληθούν σε επανέκδοση μέσα στον Αύγουστο. Πρόκειται για μια συλλογή από ταινίες που είναι γνωστές από προηγούμενες -πολλαπλές ίσως- επανεκδόσεις, αλλά και ταινίες που έχουν να προβληθούν πολλά χρόνια και είναι άγνωστες σε μεγάλη μερίδα του κοινού.

Από την ερχόμενη Πέμπτη θα αρχίσει να προβάλλεται το «Μπόνι και Κλάιντ» του Αρθουρ Πεν, με τον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ. Κλασική γκανγκστερική ταινία, που συνδυάζει το αστυνομικό δράμα, τη βιογραφία και την ερωτική ιστορία, γυρίστηκε το 1967 και διεκδίκησε δέκα Οσκαρ. Κέρδισε μόνο δύο, το β΄ γυναικείου ρόλου (για την ερμηνεία της Εστέλ Πάρσονς) και για τη φωτογραφία. Ομως παρά την απουσία πολλών βραβείων, το «Μπόνι και Κλάιντ» θεωρείται από τα αριστουργήματα της δεκαετίας του '60 και μια από τις καλύτερες γκανγκστερικές ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι το «Μπόνι και Κλάιντ» έχει αρκετά έντονη τη γαλλική επιρροή. Αρχική επιλογή για τη θέση του σκηνοθέτη ήταν ο Φρανσουά Τριφό, ενώ πριν από την τελική επιλογή του Αρθουρ Πεν προηγήθηκε ο Ζαν Λικ Γκοντάρ. Επίσης, ο ρόλος της Μπόνι είχε προταθεί στην Τζέιν Φόντα, η οποία τότε ζούσε στη Γαλλία και δεν θέλησε να επιστρέψει στην Αμερική για να γυρίσει την ταινία. Ωστόσο, και ο Πεν επηρεάστηκε από τη γαλλική νουβέλ βαγκ, ειδικά σε ό, τι αφορά το μοντάζ.

Μια από τις χαρακτηριστικότερες ταινίες της νουβέλ βαγκ θα προβληθεί στις 5 Αυγούστου. Η «Περιφρόνηση» του Ζαν Λικ Γκοντάρ με την Μπριζίτ Μπαρντό, τον Μισέλ Πικολί, τον Τζακ Πάλανς, αλλά και τον Φριτς Λανγκ, γυρίστηκε το 1963 και έχει να κάνει με δύο θέματα που χαρακτηρίζουν το σινεμά του Γκοντάρ. Την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας, αλλά και τις ερωτικές σχέσεις. Η Μπαρντό, στο απόγειο της δόξας της, και ο Μισέλ Πικολί υποδύονται ένα ζευγάρι. Εκείνος, σεναριογράφος, αναλαμβάνει να γράψει μια σεναριακή διασκευή της ομηρικής «Οδύσσειας» για λογαριασμό ενός Αμερικανού παραγωγού. Εκείνη τον παρακολουθεί να «ξεπουλιέται» και σταδιακά τον απορρίπτει και τον περιφρονεί. Βασισμένη στο βιβλίο του Αλμπέρτο Μοράβια, η «Περιφρόνηση» είναι ίσως η πιο ολοκληρωμένη ταινία του Γκοντάρ.

Την ίδια ημερομηνία βγαίνει στις αίθουσες το «Ωραίος και σέξι» που έγραψε ο Γούντι Αλεν, διασκευάζοντας το θεατρικό του έργο για τις δύσκολες ώρες που περνάει ένας κινηματογραφικός κριτικός μετά το διαζύγιό του. Κάτι που τον κάνει να απευθύνεται για συμβουλές στη φιγούρα του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χέρμπερτ Ρος το 1972, ρίχνοντας λίγο τους νευρωτικούς τόνους του σεναρίου, που ο ίδιος ο Αλεν υπογραμμίζει ίσως υπερβολικά στις δικές του σκηνοθεσίες.

Μόντι Πάιθον, κλασικά

Στις 12 Αυγούστου θα αρχίσει να προβάλλεται το «Νόημα της ζωής» που σκηνοθέτησε το 1983 ο Τέρι Τζόουνς για λογαριασμό των Μόντι Πάιθον. Είναι η 3η ταινία της κωμικής ομάδας που βγαίνει στις αίθουσες αυτό το καλοκαίρι, έπειτα από το «Ενας προφήτης μα τι προφήτης» και το «Αδελφάτο των ιπποτών της ελεεινής τραπέζης».

Το «Τελευταίο ταγκό» κρατάει σαράντα χρόνια

Στις 19 Αυγούστου τρεις ταινίες από το παρελθόν επιστρέφουν στις αίθουσες. Το «Funny face» ολοκληρώνει τον κύκλο επανεκδόσεων ταινιών με πρωταγωνίστρια την Οντρεϊ Χέμπορν, μετά τη «Σαμπρίνα» και το «Ραντεβού στο Παρίσι». Συνεχίζοντας τη συνεργασία της με τον Στάνλεϊ Ντόνεν, η Χέμπορν γύρισε το «Αστείο μουτράκι» το 1957 με συμπρωταγωνιστή τον Φρεντ Αστέρ και είναι μια από τις πιο ωραίες ταινίες της, ένας συνδυασμός ανάλαφρου μιούζικαλ και ρομαντικής ιστορίας.

Το «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι» που γύρισε το 1972 ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, είναι από τις πιο τακτικές επανεκδόσεις, όμως όπως φαίνεται, το ενδιαφέρον του κοινού δεν εξαντλείται για την ταινία, σχεδόν σαράντα χρόνια μετά από την πρώτη της προβολή. Ο Μάρλον Μπράντο και η Μαρία Σνάιντερ πρωταγωνιστούν ως ένα ζευγάρι που γνωρίζεται τυχαία και βασίζει τη σχέση του αποκλειστικά στο σεξ. Οι ερωτικές σκηνές μπορεί να μη φαίνονται πια τόσο προκλητικές όσο το 1972, όμως ο προβληματισμός για τις σχέσεις ισχύει.

Σπανιότερη είναι η «Madame de…» (1953) του Μαξ Οφίλς, με τον Σαρλ Μπουαγιέ, την Ντανιέλ Νταριέ, αλλά και τον Βιτόριο ντε Σίκα, μια ταινία που αναφέρεται στις ερωτικές σχέσεις, την αλήθεια και την εξαπάτηση που περιλαμβάνουν. Η Λουίζ, σύζυγος ενός στρατιωτικού, πουλάει ένα πολύτιμο ζευγάρι σκουλαρίκια για να καλύψει χρέη. Οταν ο άντρας της το μάθει, τα αγοράζει, αλλά τα προσφέρει στην ερωμένη του. Και θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη αλλαγές στην ιδιοκτησία των σκουλαρικιών, αλλά και ερωτικές αποκαλύψεις. Με γαλλική ταινία θα κλείσει ο Αύγουστος των επανεκδόσεων. Τα «Παιδιά του παραδείσου» που γύρισε το 1945 ο Μαρσέλ Καρνέ, με την Αρλετί και τον Ζαν Λουί Μπαρό, θεωρείται μια από τις ωραιότερες ιστορίες αγάπης που έχουν γυριστεί για τη μεγάλη οθόνη, με την Γκαράνς, μια γοητευτική ηθοποιό, να πολιορκείται από τρεις άντρες και κυρίως από τον Μπατίστ, έναν μίμο που πονά περισσότερο απ' όλους για τον έρωτά της.


Καθημερινή

Ολα για τη δράση και τον εντυπωσιασμό


Τον περασμένο μήνα έκλεισαν 35 χρόνια από τότε που η ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Τα σαγόνια του καρχαρία» άρχισε να προβάλλεται σε 400 αίθουσες στις ΗΠΑ, σπάζοντας ρεκόρ εισπράξεων και εγκαινιάζοντας την εποχή του σύγχρονου καλοκαιρινού «μπλοκμπάστερ»



Αν αυτό ήταν ευλογία ή κατάρα εξαρτάται από ποιον θα ρωτήσεις ή σε ποια διάθεση βρίσκεται. Είναι γεγονός, όμως, ότι αποτελεί πλέον κοινοτοπία να πεις ότι, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, το κοινό θέλει ταινίες δράσης. Κωμωδίες δράσης, περιπέτειες δράσης, καρτούν δράσης, θρίλερ που σε κάνουν να αναπηδάς στο κάθισμά σου ή οποιαδήποτε άλλη περιγραφή από ανώνυμους κριτικούς περιέχεται στη διαφήμιση της ταινίας. Η λέξη είναι πανταχού παρούσα αλλά το μήνυμά της είναι φευγαλέο.

Εδώ που τα λέμε, κάθε ταινία (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι ταινία δράσης, κάθε ταινία δείχνει πράγματα να συμβαίνουν, αντικείμενα να κινούνται στον χώρο. Η ουσία του σινεμά -το συναρπαστικό με τις ταινίες- είναι ότι η κάμερα δεν έχει μόνο την ικανότητα να καταγράφει γεγονότα, αλλά μπορεί επίσης να ξορκίζει το ανέφικτο. Ενα ολοένα επεκτεινόμενο οπλοστάσιο τεχνικών, από απλά κοψίματα του μοντάζ μέχρι εξεζητημένα ψηφιακά εφέ, επιτρέπει στους κινηματογραφιστές να παραβαίνουν τους νόμους της Φυσικής.

Η ταινία δράσης, ως είδος, έχει ανάμεικτη κριτική ανταπόκριση. Συχνά περιφρονείται ως ανόητη ή κενή, κάτι που δεν είναι πάντα λανθασμένο αλλά συχνά είναι εκτός θέματος. Οσοι αγαπούν τις ταινίες δράσης μπορεί να λαχταρούν την ανατριχίλα της ταχύτητας, του θορύβου και της βίας, αλλά οι απαιτήσεις τους δεν είναι και τόσο εύκολο να ικανοποιηθούν. Και από τη σκοπιά του σκηνοθέτη, η σύλληψη και η εκτέλεση μιας καλής σεκάνς δράσης είναι μια από τις πιο κοπιώδεις και περίπλοκες πλευρές του επαγγέλματός του. Το να συντονίζεις οχήματα, σώματα, όπλα ή οτιδήποτε άλλο διαθέτεις (τέρατα, κτίρια, κοπάδια, κοντέινερ, σκεύη κουζίνας,) σε ένα ελεγχόμενο και συνεκτικό επεισόδιο χάους, είναι μια εξαιρετικά απαιτητική δουλειά.

Πώς μπορείς να κάνεις κάτι που δεν έχει γίνει ακριβώς έτσι ποτέ πριν; Και πώς μπορείς να το κάνεις να λειτουργήσει έτσι ώστε να προκαλέσεις στο κοινό αγωνία, έκπληξη, ευχαρίστηση; Αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό, τεχνικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση της κάμερας, τον ρυθμό του μοντάζ και τον συγχρονισμό. Υπάρχουν επίσης τα οικονομικά ζητήματα, μια που τίποτα δεν συγκρούεται ούτε εκρήγνυται δωρεάν. Η επιδίωξη περισσότερων, μεγαλύτερων και καλύτερων εφέ δράσης έγινε η κινητήρια δύναμη στην φρενιτιώδη, ασθμαίνουσα, εξαντλητική ιστορία καινοτομιών του Χόλιγουντ.

Πρωτόγονα εφέ

Βλέποντας σήμερα τα «Σαγόνια του καρχαρία» μπορεί να εκπλαγείς για το πόσο απλή, σχεδόν πρωτόγονη, είναι η ταινία. Το κύριο «σπέσιαλ εφέ» ήταν εκείνος ο γιγάντιος μηχανικός καρχαρίας, που έφερε κάθε λογής μπελάδες στον σκηνοθέτη και το συνεργείο του και που, για τον λόγο αυτό, εμφανίζεται σπανίως στο φιλμ. Εξαιτίας της εμπορικής του επιτυχίας, το φιλμ θεωρήθηκε ότι αντιπροσωπεύει κάτι καινούργιο, αλλά από την άποψη των κινηματογραφικών μέσων και μεθόδων ανήκει σε μια παλιότερη, προ-ψηφιακή εποχή.

Τα πρώτα γουέστερν, οι ταινίες με τρένα και οι «σλάπστικ» κωμωδίες του βωβού σινεμά έθεσαν το πρότυπο για ό,τι θ' ακολουθούσε, συναρπάζοντας τους θεατές με άλογα, τρένα και αυτοκίνητα που κυνηγιούνταν και συγκρούονταν μπροστά σε, ως επί το πλείστον ακίνητες κάμερες. Από τη δεκαετία του '50, οι ταινίες απάντησαν στην απειλή της τηλεόρασης μεγαλώνοντας σε κλίμακα, και η εποχή του Σινεμασκόπ και του Τεχνικολόρ ώθησαν μια αισθητική μεγέθυνσης που αποτέλεσε καλύτερο προμήνυμα για τη σημερινή κατάσταση απ' ό,τι η χειροτεχνία των «Σαγονιών».

Από το «Μπεν Χουρ» στην εποχή του «Μπορν»

Η πιο χαρακτηριστική κινηματογραφική σκηνή δράσης εκείνης της εποχής ήταν αναμφίβολα η αρματοδρομία στον «Μπεν Χουρ», του Γουίλιαμ Γουάιλερ, που γυρίστηκε στην Τσινετσιτά με χιλιάδες κομπάρσους, ανθρώπους και άλογα, σ' ένα σετ που πήρε μήνες για να κατασκευαστεί. Ολος εκείνος ο χρόνος και ο μόχθος -και ποιος ξέρει πόσα χρήματα- μεταφράστηκαν στην οθόνη σε μια σεκάνς που φαίνεται ιλιγγιώδης και ατέρμονη συνάμα, και που κλιμακώνει την ένταση μέσα από μια δεξιοτεχνική εναλλαγή προοπτικών - άλλοτε τόσο κοντά που βλέπεις τα παλλόμενα ρουθούνια των αλόγων (και του Τσάρλτον Ιστον) κι άλλοτε σε απόσταση που προσφέρει πανοραμική θέα.

Η εποχή του «Μπεν Χουρ» έχει περάσει. Δεν τις φτιάχνουν έτσι τις ταινίες πλέον. Δεν χρειάζεται, αφού τώρα τα άλογα και τα πλήθη μπορούν να γεννηθούν μέσα από κομπιούτερ. Και το παραδοσιακό μοντάζ φαίνεται σχεδόν στατικό σε σύγκριση με τις άπειρες γωνίες και σκοπιές λήψης που παρακολουθούν τη δράση στην εποχή του «Τελεσίγραφου του Μπορν».

Είναι καλύτερο αυτό ή χειρότερο; Εξαρτάται από το τι θέλεις. Σίγουρα η δουλειά του Πολ Γκρίνγκρας στη σειρά ταινιών «Bourne» έχει βοηθήσει στην επέκταση της γραμματικής της δράσης με συναρπαστικό και καινοτόμο τρόπο, όχι τόσο αντικαθιστώντας το παλιό στυλ όσο κάνοντάς το ταχύτερο, καθαρότερο και πιο έντονο. Κυνηγώντας τον Ματ Ντέιμον και τους διώκτες του σε πολυάνθρωπες αγορές και σταθμούς τρένων, η κάμερα κινείται μέσα-έξω, πάνω-κάτω, από την απόσταση του Google Earth μέχρι πλάνα τόσο κοντινά που νιώθεις σαν να βρίσκεσαι μέσα στο δέρμα του ήρωα.

Ενα διαφορετικό είδος εντυπωσιασμού χαρακτηρίζει τη μεγαλύτερης κλίμακας, πιο συνειδητά τεχνητή δράση που βλέπουμε σε ταινίες τύπου «Transformer», «The A-Team» και «Knight and Day». Σε αυτές, η ελευθερία που προσφέρει το C.G.I. ωθείται σε ακραία όρια, καθώς η συμβατική διάκριση μεταξύ κινούμενων σχεδίων και ζωντανής δράσης θολώνει σε σημείο εξαφάνισης.

Το πιο αγωνιώδες φιλμ γι' αυτό το καλοκαίρι

Η καλή ταινία δράσης είναι πιο δύσκολη απ' όσο φαίνεται. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει, παρότι η διαθέσιμη σήμερα τεχνολογία κάνει τα πράγματα να φαίνονται πολύ εύκολα. Και όπως συμβαίνει με την τρισδιάστατη προβολή και άλλα οπτικά τεχνάσματα, όσο μεγαλύτερη είναι η δόση -της φωτιάς, της πλημμύρας, των δήθεν ακροβατικών κόλπων, της εικονικής ζημιάς σε κτίρια, μηχανές και ανθρώπινα σώματα- τόσο λιγότερη εντύπωση κάνει. Και ο εντυπωσιασμός είναι, τελικά, αυτό που επιδιώκει να προκαλέσει η ταινία δράσης, με τον ιδεατό στόχο πλησιάσει, μέσα από τον συνδυασμό εικόνας και ήχου, τη φυσική εμπειρία. Κάτι που είναι αδύνατον, βέβαια, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Και συχνά αυτή η επίγνωση του ανέφικτου αποκαλύπτει την πραγματική φαντασιακή δύναμη του κινηματογράφου.

Η πιο αγωνιώδης, τρομακτική και έντονη ταινία του φετινού καλοκαιριού, έως τώρα, είναι το «Restrepo», ένα ντοκιμαντέρ για μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Οσα συμβαίνουν εδώ είναι πραγματικά: οι μάχες, οι βόμβες, όλα. Και στην πιο συγκλονιστική σεκάνς της ταινίας, το μόνο που βλέπεις είναι τα πρόσωπα των στρατιωτών καθώς αφηγούνται, λίγους μήνες μετά το γεγονός, μια ιδιαίτερα αιματηρή και περίπλοκη σύγκρουση με τον εχθρό. Οσα είδαν, είναι κι αυτά δράση, αλλά δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με αυτά που εμείς οι υπόλοιποι πάμε να δούμε στις ταινίες.

καθημερινή


Για 3η εβδομάδα «βασιλιάς» του αμερικάνικου box-office ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο


Το παράξενο θρίλερ του Κρίστοφερ Νόλαν Inception με πρωταγωνιστή τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο βρέθηκε στην κορυφή του αμερικάνικου box-office για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα. Συνολικά το φιλμ έχει συγκεντρώσει 193,3 εκατομμύρια δολάρια.

Το φιλμ άφησε πίσω του το Dinner for Schmucks με τον Στηβ Καρέλ, ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε το Salt με την Αντζελίνα Τζολί.

Θεωρείται ότι η ταινία με τον Ντι Κάπριο θα συγκεντρώσει γύρω στα 300 εκατομμύρια δολάρια.

Το Inception είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που ταξιδεύει σε όλο τον πλανήτη και στον απόκρυφο και αόριστο κόσμο των ονείρων.

«Το μυαλό σου είναι η σκηνή του εγκλήματος» υπενθυμίζουν tagline και τρέιλερ, ανοίγοντας την όρεξη για ένα πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι του μυαλού.

Ένας μονίμως απορημένος Λεονάρντο Ντι Κάπριο κινείται στους δρόμους μιας πόλης που αψηφά –όπως και ο ίδιος- τους νόμους της βαρύτητας. Εκρήξεις, πυροβολισμοί, άνθρωποι που μοιάζουν χαμένοι συνθέτουν το τρέιλερ της ταινίας.

Ο Ντομ Κομπ (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) είναι ένας επιδέξιος ληστής και άσσος στην επικίνδυνη τέχνη της εκμαίευσης: μπορεί να κλέψει πολύτιμα μυστικά από τα βάθη του υποσυνείδητου τη στιγμή που το θύμα του κοιμάται βαθιά. Η σπάνια ικανότητα του Κομπ τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπείας, αλλά και διεθνή φυγά, αφαιρώντας του ό,τι έχει αγαπήσει στη ζωή του.

Ο Κομπ όμως, δέχεται μια πρόταση που μπορεί να τον εξιλεώσει. Μια τελευταία δουλειά που μπορεί να του χαρίσει πίσω τη χαμένη του ζωή αρκεί να καταφέρει το αδύνατο – την γένεση (inception).

O Κομπ και η ομάδα του που απαρτίζεται από ειδικούς πρέπει να καταφέρουν το αντίθετο απ' ό,τι έκαναν ως τώρα. Στόχος τους πλέον δεν είναι να κλέψουν μια ιδέα, αλλά να καλλιεργήσουν μια καινούργια. Αν τα καταφέρουν, θα σκηνοθετήσουν το τέλειο έγκλημα.

Όμως, κανένας σχεδιασμός δεν είναι αρκετά προσεκτικός ούτε οι ικανότητές τους μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα ξεφύγουν από τον πιο επικίνδυνο εχθρό τους, που δείχνει να μπορεί να προβλέψει κάθε τους κίνησή.

Newsroom ΔΟΛ

Δευτέρα 02/08/2010 - Ταινίες στην ελληνική TV

21:00 Ο Σπαρτιάτης Star Ξένη ταινία
21:00 Σεράγεβο, σ΄ αγαπώ (η ταινία της Δευτέρας) ΕΤ1 Δράμα
21:00 Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας Σινε+ Βιογραφία
22:00 Λαθρεπιβατης στην τρέλα (Θερινό σινεμά) ΝΕΤ Κωμωδία
22:30 Χώρισε, Τζακ! Πρίσμα+ Ξένη ταινία
23:00 Το γέλιο βγήκε από τον παράδεισο ΕΤ3 Κωμωδία
01:00 Ατίθαση αγάπη ΕΤ3 Κοινωνική
02:15 Σούπερμαν Νο1 Star Περιπέτεια
02:30 Ξεπεσμενοι Αγγελοι Alter Θρίλερ
03:00 Πίσω από τις κλειστές πόρτες Σινε+ Ξένη ταινία
04:15 Η καταστροφή του οζ Alter Φαντασίας
04:35 Εγκληματικό πάθος Σινε+ Ξένη ταινία

Μαύρο Λιβάδι - Black Field (2010)

Bρισκόμαστε το 1654, στην Ελλάδα υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε ένα απομακρυσμένο γυναικείο μοναστήρι. Ένας Γενίτσαρος σωριάζεται βαριά τραυματισμένος στην πύλη της μονής. Οι μοναχές αποφασίζουν να τον κρατήσουν και να τον περιθάλψουν. Εκεί, τον φροντίζει κρυφά η Ανθή, μια νεαρή μοναχή, που έχει πάρει τον όρκο της σιωπής.

Ερωτεύονται χωρίς να το καταλάβουν. Η Ανθή δεν τολμάει να του αποκαλύψει το μυστικό της: είναι αγόρι. Ένα αγόρι που μεγάλωσε σαν κορίτσι στο μοναστήρι για να αποφύγει το παιδομάζωμα.Ο Γενίτσαρος και η Ανθή το σκάνε στο δάσος προσπαθώντας να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους και δημιουργούν τη δικιά τους ονειρική πραγματικότητα ώσπου...

Κυκλοφορεί 3/8/2010 απο την AUDIOVISUAL

Οι Μπάτσοι Της Συμφοράς - Cop Out (2010)

Oι αστυνομικοί Τζίμι Μονρό και Πολ Χότζις έχουν τραβήξει τα όπλα τους και σημαδεύουν έναν οπλισμένο κακοποιό. Συμφωνούν να πυροβολήσουν με το τρία. Αλλά, μια στιγμή, αυτό σημαίνει 1…2… τώρα ή 1… 2… 3… πυροβόλησε; Οι μπουνιές πέφτουν βροχή και τα γέλια είναι άφθονα (ή μήπως το αντίστροφο;) όταν ο αστέρας της δράσης Μπρους Γουίλις και ο άσσος της κωμωδίας Τρέισι Μόργκαν υποδύονται τους γκαφατζήδες κολλητούς μπάτσους στο Μπρούκλιν.

Ο Κέβιν Σμιθ (Clerks, Chasing Amy) σκηνοθετεί αυτή την τρελή κωμωδία όπου οι δυο αστυνομικοί-φίλοι στη διάρκεια μιας έρευνας για την ανακάλυψη μιας κλεμμένης συλλεκτικής κάρτας μπέιζμπολ έτους 1952, βρίσκονται μπλεγμένοι και κυνηγημένοι από μια θανατηφόρα συμμορία εμπόρων ναρκωτικών. Προσδεθείτε λοιπόν! Τα παιδιά θα σας πάνε μια βόλτα που θα σας μείνει αξέχαστη!

Kυκλοφορεί σε dvd & bluray στις 6/8/2010 απο την AUDIOVISUAL

Καθημερινή - Σάββατο 07/08/2010