Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
Επανεκδόσεις ταινιών : Προβολές από 09/06/2011
Συνοικία το όνειρο
Του Αλέκου Αλεξανδράκη. Δραματική σάτιρα, 1961, Ελλάδα. 1 ώρα και 35 λεπτά. Με τους: Αλέκο Αλεξανδράκη, Μάνο Κατράκη, Αλίκη Γεωργούλη
Με προβολές στο Ζέφυρο, στα Άνω Πετράλωνα, όπου και γυρίστηκε, επανεκδίδεται η «Συνοικία το όνειρο», το νεορεαλιστικό δράμα του Αλέκου Αλεξανδράκη. Με έντονο το σατιρικό στοιχείο, αλλά και μια πολύ γλυκιά αγάπη για τους χαρακτήρες και το αδιέξοδό τους, ο Αλεξανδράκης μας συστήνει σε μια γειτονιά με τους κατοίκους της που αναζητούν το όνειρο, τον χαρισματικό, αλλά άφραγκο γόη, τους απατεωνίσκους που ψάχνουν την εύκολη καλή, την αλτρουιστική μητέρα, την σουρτούκω της περιοχής, την καρτερική σύζυγο.
Είναι αδύνατο να μην παρασυρθείς σε συγκρίσεις με το σήμερα, να μην πονέσεις και φοβηθείς μαζί με τους χαρακτήρες, γιατί πονάς και φοβάσαι ούτως ή άλλως με όσα συμβαίνουν γύρω σου και μέσα σου. Ευθύνεται κιόλας η προσεγμένη σκηνοθεσία του Αλεξανδράκη και η τόσο γνώριμη μουσική του Θεοδωράκη, που μπαίνεις άμεσα στον κόσμο τους, που είναι κόσμος σου, που μπορεί σε λίγο να χαθεί κι αυτός, και να σου το κλάμα.
If… - Επαναστατημένη γενιά / If…
Του Λίντσεϊ Άντερσον. Δραματική, 1968, Αγγλία. 1 ώρα και 51 λεπτά. Με τους: Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, Ντέιβιντ Γουντ, Κριστίν Νούναν
Το «If… - Επαναστατημένη γενιά» έχει μια από τις πιο κουλές σκηνές που έχω δει στη ζωή μου. Στο αλληγορικό δράμα του Λίντσεϊ Άντερσον, ο οποίος χρησιμοποιεί το πλαίσιο ενός βρετανικού σχολείου για να κάνει πολιτικούς και κοινωνικούς παραλληλισμούς των μαθητών με τους πολίτες που θα γίνουν σε μερικά χρόνια (και με τους υπόλοιπους που τους περιμένουν εκεί έξω), το φαντασιακό μπλέκει με το ρεαλιστικό, το έγχρωμο με το ασπρόμαυρο, το παλιό με το νέο. Στον παγιωμένο, μαγκωμένο κόσμο του σχολείου, με τις παραδόσεις, τις ιεροτελεστίες, τα βασανιστήρια και τους κώδικες, μας συστήνει ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, στα νιάτα του ακόμα, με το μάτι ήδη να γυαλίζει. Όταν, αφότου έχουμε γίνει μάρτυρες της απανθρωπιάς της καθημερινής τους διαβίωσης και έχει κάτσει για τα καλά η πληροφορία της ματαιότητας των πραγμάτων, ο ΜακΝτάουελ πηγαίνει στο διευθυντή μαζί με τους κολλητούς του για να απολογηθεί στον παπά του σχολείου, εκείνος εμφανίζεται μέσα από ένα ράφι στον τοίχο. Σηκώνεται, δέχεται τη συγγνώμη, ξαναξαπλώνει, και ο διευθυντής τον ξαναβάζει μέσα στον τοίχο. Δε χρειάζεται να είσαι 18 για να γουρλώσουν τα μάτια σου με μια τέτοια σκηνή.
Βλέποντας όμως ξανά την ταινία, το μνημειώδες τέλος που εξυμνούν όλοι, έχει πάρει άλλες διαστάσεις, θες γιατί το Columbine έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα και μια, θλιβερή, ανεπιθύμητη παράδοση από μόνο του, θες γιατί έχω αρχίσει να ονειρεύομαι επαναστάσεις αναίμακτες και ουτοπικές, θες γιατί καμία αναπαράσταση της επανάστασης δεν μπορεί να επαναφέρει την δύναμη που είχε κάποτε στο μυαλό μου. Ανεξαρτήτως, αποτελεί απαραίτητη θέαση, μην το αμελήσετε.
The Party
Του Μπλέικ Έντουαρντς. Κωμωδία, 1969, ΗΠΑ. 1 ώρα και 39 λεπτά. Με τους: Πίτερ Σέλερς, Κλοντίν Λονζέ
Τι να πει κανείς που δεν έχει ξαναειπωθεί για το «Πάρτυ», μια από τις καλύτερες κωμωδίες που έχουν γίνει ποτέ; Έχω μάλιστα την αίσθηση ότι έχω ξαναγράψει αρκετές φορές για το σλάπστικ του Πίτερ Σέλερς ως Ινδού που πάει και σπέρνει την καταστροφή σ΄ένα χολιγουντιανό πάρτυ, τη βωβή σωματική του τελειότητα, το κέφι του Μπλέικ Έντουαρντς στη σκηνοθεσία και την πολύχρωμη, χιπο-αισθητική.
Μπέρντι μπέρντι ναμ ναμ, εκρήξεις σε σετ γυρισμάτων, κοτόπουλα καρφωμένα σε τιάρες, τουαλέτες που ξεχειλίζουν, μεθυσμένοι σερβιτόροι, ελέφαντες σε υπερχειλισμένο με σαπουνάδες σαλόνι. Τα λόγια είναι περιττά. Αν υποθέσω ότι υπάρχει κάποια/ος που δεν το έχει δει ακόμα, ας κάνει μια χάρη στον εαυτό της/του κι ας πάει. Με παρέα, εννοείται.
Του Αλέκου Αλεξανδράκη. Δραματική σάτιρα, 1961, Ελλάδα. 1 ώρα και 35 λεπτά. Με τους: Αλέκο Αλεξανδράκη, Μάνο Κατράκη, Αλίκη Γεωργούλη
Με προβολές στο Ζέφυρο, στα Άνω Πετράλωνα, όπου και γυρίστηκε, επανεκδίδεται η «Συνοικία το όνειρο», το νεορεαλιστικό δράμα του Αλέκου Αλεξανδράκη. Με έντονο το σατιρικό στοιχείο, αλλά και μια πολύ γλυκιά αγάπη για τους χαρακτήρες και το αδιέξοδό τους, ο Αλεξανδράκης μας συστήνει σε μια γειτονιά με τους κατοίκους της που αναζητούν το όνειρο, τον χαρισματικό, αλλά άφραγκο γόη, τους απατεωνίσκους που ψάχνουν την εύκολη καλή, την αλτρουιστική μητέρα, την σουρτούκω της περιοχής, την καρτερική σύζυγο.
Είναι αδύνατο να μην παρασυρθείς σε συγκρίσεις με το σήμερα, να μην πονέσεις και φοβηθείς μαζί με τους χαρακτήρες, γιατί πονάς και φοβάσαι ούτως ή άλλως με όσα συμβαίνουν γύρω σου και μέσα σου. Ευθύνεται κιόλας η προσεγμένη σκηνοθεσία του Αλεξανδράκη και η τόσο γνώριμη μουσική του Θεοδωράκη, που μπαίνεις άμεσα στον κόσμο τους, που είναι κόσμος σου, που μπορεί σε λίγο να χαθεί κι αυτός, και να σου το κλάμα.
If… - Επαναστατημένη γενιά / If…
Του Λίντσεϊ Άντερσον. Δραματική, 1968, Αγγλία. 1 ώρα και 51 λεπτά. Με τους: Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, Ντέιβιντ Γουντ, Κριστίν Νούναν
Το «If… - Επαναστατημένη γενιά» έχει μια από τις πιο κουλές σκηνές που έχω δει στη ζωή μου. Στο αλληγορικό δράμα του Λίντσεϊ Άντερσον, ο οποίος χρησιμοποιεί το πλαίσιο ενός βρετανικού σχολείου για να κάνει πολιτικούς και κοινωνικούς παραλληλισμούς των μαθητών με τους πολίτες που θα γίνουν σε μερικά χρόνια (και με τους υπόλοιπους που τους περιμένουν εκεί έξω), το φαντασιακό μπλέκει με το ρεαλιστικό, το έγχρωμο με το ασπρόμαυρο, το παλιό με το νέο. Στον παγιωμένο, μαγκωμένο κόσμο του σχολείου, με τις παραδόσεις, τις ιεροτελεστίες, τα βασανιστήρια και τους κώδικες, μας συστήνει ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, στα νιάτα του ακόμα, με το μάτι ήδη να γυαλίζει. Όταν, αφότου έχουμε γίνει μάρτυρες της απανθρωπιάς της καθημερινής τους διαβίωσης και έχει κάτσει για τα καλά η πληροφορία της ματαιότητας των πραγμάτων, ο ΜακΝτάουελ πηγαίνει στο διευθυντή μαζί με τους κολλητούς του για να απολογηθεί στον παπά του σχολείου, εκείνος εμφανίζεται μέσα από ένα ράφι στον τοίχο. Σηκώνεται, δέχεται τη συγγνώμη, ξαναξαπλώνει, και ο διευθυντής τον ξαναβάζει μέσα στον τοίχο. Δε χρειάζεται να είσαι 18 για να γουρλώσουν τα μάτια σου με μια τέτοια σκηνή.
Βλέποντας όμως ξανά την ταινία, το μνημειώδες τέλος που εξυμνούν όλοι, έχει πάρει άλλες διαστάσεις, θες γιατί το Columbine έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα και μια, θλιβερή, ανεπιθύμητη παράδοση από μόνο του, θες γιατί έχω αρχίσει να ονειρεύομαι επαναστάσεις αναίμακτες και ουτοπικές, θες γιατί καμία αναπαράσταση της επανάστασης δεν μπορεί να επαναφέρει την δύναμη που είχε κάποτε στο μυαλό μου. Ανεξαρτήτως, αποτελεί απαραίτητη θέαση, μην το αμελήσετε.
The Party
Του Μπλέικ Έντουαρντς. Κωμωδία, 1969, ΗΠΑ. 1 ώρα και 39 λεπτά. Με τους: Πίτερ Σέλερς, Κλοντίν Λονζέ
Τι να πει κανείς που δεν έχει ξαναειπωθεί για το «Πάρτυ», μια από τις καλύτερες κωμωδίες που έχουν γίνει ποτέ; Έχω μάλιστα την αίσθηση ότι έχω ξαναγράψει αρκετές φορές για το σλάπστικ του Πίτερ Σέλερς ως Ινδού που πάει και σπέρνει την καταστροφή σ΄ένα χολιγουντιανό πάρτυ, τη βωβή σωματική του τελειότητα, το κέφι του Μπλέικ Έντουαρντς στη σκηνοθεσία και την πολύχρωμη, χιπο-αισθητική.
Μπέρντι μπέρντι ναμ ναμ, εκρήξεις σε σετ γυρισμάτων, κοτόπουλα καρφωμένα σε τιάρες, τουαλέτες που ξεχειλίζουν, μεθυσμένοι σερβιτόροι, ελέφαντες σε υπερχειλισμένο με σαπουνάδες σαλόνι. Τα λόγια είναι περιττά. Αν υποθέσω ότι υπάρχει κάποια/ος που δεν το έχει δει ακόμα, ας κάνει μια χάρη στον εαυτό της/του κι ας πάει. Με παρέα, εννοείται.
Prom (2011)
Ελληνική πρεμιέρα 09/06/2011Οι μαθητές του Γυμνασίου Μπρούκσαϊντ στο Μίτσιγκαν βρίσκονται σε αναβρασμό, καθώς η σχολική χρονιά πλησιάζει στο τέλος της, πράγμα που σημαίνει πως ο πολυαναμενόμενος αποχαιρετιστήριος χορός των τελειοφοίτων βρίσκεται προ των πυλών.
Για την αριστούχο Νόβα Πρέσκοτ, ειδικά, ο συγκεκριμένος χορός αποτελεί προσωπική υπόθεση, καθώς έχει βάλει τα δυνατά της, ώστε ο φετινός χορός να είναι και ο καλύτερος που έχει διεξαχθεί ποτέ στο σχολείο της. Ωστόσο, την περιμένουν απρόβλεπτες εξελίξεις, καθώς, μεταξύ άλλων, θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με τον "ταραξία" του σχολείου Τζέσι Ρίχτερ, ο οποίος όμως εντελώς αναπάντεχα θα της εμπνεύσει πρωτόγνωρα συναισθήματα.
Την ίδια στιγμή, κάποιοι από τους συμμαθητές της θα βρεθούν αντιμέτωποι με διλήμματα αισθηματικής φύσεως, ποικίλες παρεξηγήσεις, αλλά και σημαντικότατες αποφάσεις ζωής, όντας όχι απολύτως έτοιμοι να περάσουν το κατώφλι της ενηλικίωσης. Το μόνο σίγουρο είναι πως, για όλους τους η μεγάλη βραδιά του σχολικού χορού δε θα μοιάζει με καμία άλλη.
From Prada to Nada (2011)
Ελληνική πρεμιέρα 09/06/2011Η Νόρα (Καμίλα Μπελ) και η Μέρι (Αλέξα Βέγκα) είναι δύο αδερφές που μένουν με τον πατέρα τους σε μια πολυτελή βίλα στο Μπέβερλι Χιλς. Η Νόρα είναι φοιτήτρια Νομικής ενώ η Μέρι πηγαίνει ακόμα σχολείο, λατρεύει τα πάρτι και αρνείται πεισματικά τη μεξικανική της καταγωγή.
Όταν όμως ο πατέρας τους πεθαίνει ξαφνικά, όλος τους ο κόσμος ανατρέπεται: ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν καθόλου χρήματα και αναγκάζονται να μετακομίσουν στο σπίτι της θείας Αουρέλια (Αντριάνα Μπαζάρα), σε μια ταπεινή μεξικανική συνοικία του ανατολικού Λος Άντζελες.
Χωρίς να μιλάνε λέξη ισπανικά, τα δύο κορίτσια θα πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον, να αποχωριστούν τη BMW τους για το λεωφορείο και να εξοικειωθούν με την κουλτούρα που τόσο καιρό απαρνούνταν. Στην πορεία όμως θα ανακαλύψουν τον έρωτα, την αληθινή σημασία της οικογένειας και ότι τα Prada δεν έχουν καμία απολύτως αξία, αν στη ζωή σου δεν υπάρχει αγάπη.
X-Men: First Class (2011)
Ελληνική πρεμιέρα 09/06/2011Ο Μάθιου Βον ("Kick-Ass") σκηνοθετεί το πολυαναμενόμενο πρίκουελ της σειράς ταινιών "X-Men" και μας παρουσιάζει πώς ξεκίνησαν όλα για τους θρυλικούς αυτούς ήρωες. Το εξαιρετικό cast περιλαμβάνει τους Τζέιμς ΜακΑβόι ("Wanted"), Μάικλ Φασμπίντερ ("Hunger"), Τζένιφερ Λόρενς ("Winter’s Bone"), Ρόουζ Μπερν ("Knowing"), Τζάνιουαρι Τζόουνς ("Mad Men") και Κέβιν Μπέικον ("Kinsey").
Πριν οι Τσαρλς Ξαβιέ και Έρικ Λενσέρ πάρουν τα ονόματα ProfessorX και Magneto αντίστοιχα, ήταν δύο νέοι άντρες που ανακάλυπταν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά. Πολύ πριν γίνουν οι μεγαλύτεροι εχθροί, ήταν κολλητοί φίλοι, δούλευαν μαζί - αλλά και με άλλους μεταλλαγμένους - για να σταματήσουν τη μεγαλύτερη απειλή που είχε γνωρίσει ποτέ ο κόσμος. Στην πορεία όμως, δημιουργείται μια ρήξη ανάμεσά τους, που οδηγεί στον αιώνιο πόλεμο μεταξύ της Αδελφότητας του Magneto και των X-Men του ProfessorX.
Ξανά στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο η Βανέσα Μέι
Τη βασίλισσα του βιολιού Βανέσα Μέι θα υποδεχτεί το αθηναϊκό κοινό στις 14 Σεπτεμβρίου 2011, σε ένα σόου κάτω από τη φωτισμένη Ακρόπολη.Στη διάρκεια της εμφάνισής της στο Ηρώδειο η Βανέσα Μέι θα ταξιδέψει το κοινό με Μπαχ, Μπετόβεν, Μπράμς, Βιβάλντι αλλά και τάνγκο Ινδική μουσική, ποπ τραγούδια, μελωδίες του δικού μας Βαγγέλη Παπαθανασίου, αλλά και σπουδαίες μπαλάντες. Όλα «απογειώνονται» από το ηλεκτρικό βιολί της.
Η διεθνούς φήμης μουσικός, έχει πουλήσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια δίσκους σε ολόκληρο τον κόσμο και οι παρτιτούρες της αριθμούν πάνω από 8 εκατομμύρια αντίτυπα.
Έχοντας γεννηθεί την ίδια ημερομηνία με τον καλύτερο βιολιστή όλων των εποχών, τον Νίκολο Παγκανίνι, η Βανέσα Μέι, έχει δικαιώσει την θεά τύχη κατορθώνοντας να κάνει αγαπητό τον ήχο του βιολιού σε εκατομμύρια κόσμου.
Σε ηλικία 11 με 13 ετών ηχογράφησε κονσέρτα του Τσαϊκόφσκι και του Μπετόβεν. Ήταν η πρώτη που
συνδύασε με τέτοια άνεση και πρωτοτυπία την κλασική με την ποπ μουσική και θεωρείται δημιουργός ενός εντελώς νέου είδους fusion μουσικής που σηματοδοτήθηκε με την κυκλοφορία του άλμπουμ της «The violin player» το 1995, το οποίο γρήγορα αγαπήθηκε από το ευρύ κοινό.
Η «βασίλισσα του βιολιού» έχει συνεργαστεί με δημοφιλείς ποπ καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων η Τζάντετ Τζάκσον και ο Prince, η μουσική της ακούγεται και στο σάουντρακ της μεγάλης παραγωγής της εταιρείας Ντίσνεϊ «Μουλάν», ενώ με τα πρόσφατα άλμπουμ της δοκιμάζει για πρώτη φορά εκτός από το βιολί και την φωνή της.
In.gr
Η Nintendo παρουσιάζει το διάδοχο του Wii
H Nintendo προανήγγειλε από την έκθεση ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας E3 μια νέα έκδοση της παιχνιδομηχανής Wii: «Μετά τον Απρίλιο και πριν τον Δεκέμβριο του 2012» θα κυκλοφορήσει το Wii U με υποστήριξη γραφικών σε υψηλή ανάλυση με ένα νέο, διαφορετικό χειριστήριο-ταμπλέτα που μπορεί να λειτουργήσει και αυτόνομα, αποδεσμεύοντας την τηλεόραση.Το νέο χειριστήριο φέρει όλα τα παραδοσιακά πλήκτρα ελέγχου (τα κυκλικά pad, +Control Pad, A/B/X/Y , L/R και ZL/ZR) και μπορεί να ελέγξει τα παιχνίδια με την κίνηση, όπως κάνουν το Wii Remote και το Wii Remote Plus -διαθέτει αισθητήρα επιτάχυνσης και γυροσκόπιο. Εκτός όμως από αυτά, έχει μια οθόνη αφής 6,2 ιντσών, εμπρόσθια κάμερα, μικρόφωνο και ηχεία.
Η ταμπλέτα μπορεί να λειτουργήσει ως χειριστήριο με το βλέμμα στην συνδεδεμένη τηλεόραση και στην οθόνη του χειριστηρίου (δεύτερη οθόνη) είτε αυτόνομα, ως φορητή παιχνιδομηχανή στο σπίτι ή για βιντεοκλήσεις.
Στα ατομικά παιχνίδια η πληροφορία που εμφανίζεται στην οθόνη του χειριστηρίου-ταμπλέτα μπορεί να είναι διαφορετική από αυτήν που προβάλλεται στην τηλεόραση. Επίσης, ο παίκτης μπορεί να κοιτάξει σε διαφορετική κατεύθυνση στο παιχνίδι στην ταμπλέτα, στρέφοντας την ταμπλέτα επάνω-κάτω, δεξιά ή αριστερά (με προφανή υποστήριξη από το παιχνίδι).
Στα ομαδικά παιχνίδια, αυτό που βλέπει όποιος κρατάει την ταμπλέτα είναι διαφορετικό από αυτό που βλέπουν στην τηλεόραση οι υπόλοιποι παίκτες με χειριστήρια Wii Remote ή Wii Remote Plus.
Το Wii U διατηρεί τη συμβατότητα προς τα πίσω, δηλαδή παίζει τους τίτλους του Wii και δέχεται όλα τα αξεσουάρ του Wii. Μπορεί να υποστηρίξει έως και τέσσερα Wii Remote ή Remote Plus
Δείτε μια σύντομη παρουσίαση του Nintendo Wii U στο Nintendo Network.
Σύμφωνα με την Nintendo, έχουν πουληθεί 86 εκατομμύρια Wii και η εταιρεία ευελπιστεί ότι με το Wii U ο αριθμός των παικτών θα αυξηθεί σημαντικά. Εντούτοις, η Nintendo αρκέστηκε στη διαβεβαίωση ότι προγραμματιστές ανά τον κόσμο εργάζονται εντατικά για την ανάπτυξη νέων τίτλων που θα αξιοποιούν τις δυνατότητες του νέου χειριστηρίου, ενώ τέλος, δεν έγινε λόγος για την προτεινόμενη τιμή διάθεσης του διαδόχου του Wii.
Πρώτη γεύση από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νύχτες Πρεμιέρας
Ενενήντα εννιά ημέρες πριν την επίσημη πρεμιέρα του φετινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ορέστης Ανδρεαδάκης, παρουσίασε κάποιες από τις ταινίες που πρόκειται να προβληθούν στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ.«Το 17ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας-Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x άρχισε ήδη να αναζητά τις καλύτερες φετινές ταινίες, να μαζεύει εκρηκτικά μουσικά ντοκιμαντέρ, να διερευνά τα όρια του πειραματισμού και να υποστηρίζει το ελληνικό σινεμά» δήλωσε ο κ. Ανδρεαδάκης.
Η φετινή διοργάνωση περιλαμβάνει
- «Bullhead» του Μίκαελ Ρόσκαμ, η αποκάλυψη του φετινού Φεστιβάλ Βερολίνου. Μια γκροτέσκα, νουάρ τραγωδία που προσεγγίζει τη μοίρα μέσα από το αιώνιο δίπολο ντετερμινισμού - αναιτιοκρατίας και κατάφερε να σπάσει τα ταμεία, από την πρώτη κιόλας μέρα του ανοίγματος στις βελγικές αίθουσες.
- «We Were Here» των Ντέιβιντ Γουάισμαν και Μπιλ Γουέμπερ. Ακτιβιστικό ντοκιμαντέρ για την πρωτοφανή, για τα αμερικανικά δεδομένα, συλλογικότητα που αναπτύχθηκε στο Σαν Φρανσίσκο της δεκαετίας του ’80, καθώς η κοινότητα των ομοφυλοφίλων αποδεκατιζόταν από το AIDS.
- «We Need To Talk About Kevin» της Λιν Ράμσεϊ. Bασισμένο στο ομώνυμο πολυβραβευμένο μυθιστόρημα της Λάιονελ Σράιβερ, ξεσήκωσε πλήθος συζητήσεων στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών και έθεσε εκ νέου το θέμα σύγκρισης μεταξύ ποιότητας βιβλίου - ταινίας, καθώς επίσης και πιστότητας στην αποτύπωση της μυθιστορηματικής πραγματικότητας.
- «Amador» του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα. Ίσως η πιο επίκαιρη και άμεση ταινία της χρονιάς, το «Amador» παρουσιάζει την ιστορία μιας κοπέλας που, για να μη χάσει το εισόδημά της, δεν αποκαλύπτει ότι ο ηλικιωμένος τον οποίο φροντίζει, έχει ήδη πεθάνει.
- «Je Suis Un No Man’s Land» του Τιερί Ζους, πρώην αρχισυντάκτη των «Cahiers du cinema» και μουσικού συντάκτη του «Les Inrockuptibles». Διάσημος ροκ σταρ στη Γαλλία ο Φιλίπ Κατερίν υποδύεται εδώ τον εαυτό του, καθώς απαγάγεται από μια λυσσασμένη γκρούπι.
- «Hit so hard» του Ντέιβιντ Έβερσοουλ, μια ρομαντική ματιά στις ιδιαίτερες περσόνες της μουσικής σκηνής του Σιάτλ κατά την ιδιαίτερη περίοδο του ανοίγματος των 90’s. Η ταινία χρησιμοποιεί την περίπτωση της γκέι ντράμερ Πάτι Σέμελ, προκειμένου να περιγράψει παραστατικά μια γενιά, μια εποχή κι ένα είδος μέσα από την πολυτάραχη, γεμάτη καταχρήσεις ζωή, της γυναίκας που έδινε ρυθμό και ένταση στα τραγούδια των Hole.
«Deep End» του Γέρζι Σκολιμόφσκι. Η ταινία που βγήκε στις αίθουσες πριν από σαράντα ακριβώς χρόνια, (1971), ξεχειλίζει από σεξουαλικότητα, αγωνίες και νεανικά πάθη. Παραισθησιογόνο, ανατρεπτικό και υπερβολικό συνάμα, το Deep End μελετά και εξερευνά τις λεπτομέρειες της ανεπιτήδευτης αφέλειας που παρέχει η νεανική αγάπη.
Ανατρεπτικά ντοκιμαντέρ
«Χοντορκόφσκι» του Τσυρίλ Τούσι. Ντοκιμαντέρ για τον Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, τον πιο διάσημο φυλακισμένο της σημερινής Ρωσίας, πρώην επικεφαλής του πετρελαϊκού κολοσσού Yukos και εχθρό του Ρώσου πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν .
Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την άνοδο και την πτώση ενός σημαντικού ηγέτη παράλληλα με την πορεία του κομμουνισμού, της διεθνούς συγκυρίας και των τεράστιων σκανδάλων διεθνούς εμβέλειας.
Αφιέρωμα στον «Σαμουράι του New Wave»
Εκτενές αφιέρωμα στον «Σαμουράι της ιαπωνικής New Wave», κατά κόσμον Γιασούζο Μασουμούρα ετοιμάζουν οι Νύχτες Πρεμιέρας, για τη 17η διοργάνωσή τους..
Ο Γιασούζο Μασουμούρα, έχει υπάρξει μαθητής των Μικελάντζελο Αντονιόνι, Φεντερίκο Φελίνι, Λουκίνο Βισκόντι και Κένζι Μιζογκούτσι και έχει σκηνοθετήσει πάνω από 65 μεγάλου μήκους ταινίες. Το φεστιβάλ προτείνει τις πιο σημαντικές στιγμές από την ασύλληπτα μεγάλη φιλμογραφία του πιο «Ευρωπαίου», Ιάπωνα σκηνοθέτη.
Το εκτενές αφιέρωμα περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα κινηματογραφικών ταινιών από το Ντεμπούτο του Μασουμούρα, «Kisses», μέχρι το πιο ακραίο όλων, διαστροφικό, καμπ «Blind Beast», προκειμένου να καλύψει ένα τεράστιο εύρος κινηματογραφικής θεματικής.
Θα προβληθούν οι ταινίες «Kisses», «Giants and Toys», «Manji», «Red Angel» «Blind Beast» και άλλες.
Ελληνικός Κινηματογράφος σε πρώτο πλάνο
Το Φεστιβάλ συνεχίζει να υποστηρίζει το Νέο Ελληνικό Ρεύμα . Έτσι, για τρίτη συνεχή χρονιά, οι Νύχτες Πρεμιέρας θα απονείμουν τα Βραβεία Πρωτοεμφανιζόμενων Δημιουργών Ελληνικών Ταινιών: σκηνοθέτη και ηθοποιών (άνδρα και γυναίκας).
Πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής θα είναι ο σκηνοθέτης -και πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου- Τάσος Μπουλμέτης και η απονομή θα γίνει το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου.
Υποψήφιοι είναι όλοι οι πρωτοεμφανιζόμενοι που έχουν σκηνοθετήσει, ή πρωταγωνιστούν σε, μεγάλου μήκους ελληνικές ταινίες που είχαν τουλάχιστον μία δημόσια προβολή με εισιτήριο σε κινηματογραφική αίθουσα ή κινηματογραφικό φεστιβάλ σε οποιοδήποτε σημείο της Ελληνικής επικράτειας από την 1η Σεπτεμβρίου 2010 έως τις 31 Αυγούστου 2011.
Παράλληλα το Φεστιβάλ βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με όλους τους δημιουργούς και παραγωγούς που προετοιμάζουν αυτή την εποχή ταινίες και μέχρι στιγμής έχει εξασφαλίσει την πρεμιέρα δύο φρέσκων παραγωγών: «Ο Αννίβας προ των πυλών» της Ελισάβετ Χρονοπούλου και το «Τρεις Μέρες Ευτυχίας» του Δημήτρη Αθανίτη.
Χρυσή Αθηνά
Η Χρυσή Αθηνά παραμένει και φέτος το βραβείο του Φεστιβάλ και στα δυο διαγωνιστικά του τμήματα (Διεθνές Διαγωνιστικό, Μουσική & Φιλμ).
Το βραβείο απεικονίζει την Αθηνά της Γιγαντομαχίας, από το ανατολικό αέτωμα του αρχαίου ναού της Αθηνάς στην Ακρόπολη, το οποίο χρονολογείται στο 510 π.Χ και εκτίθεται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Για όγδοη συνεχόμενη χρονιά, οι Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x διατηρούν την τιμή του εισιτηρίου στα 6 ευρώ και συνεχίζουν τις πρωινές προβολές, οι οποίες θα είναι ανοιχτές στο κοινό με εισιτήριο αξίας 4 ευρώ.
Εκτός αυτού, θα κυκλοφορήσουν, ξανά, κάρτες διαρκείας των 10, 20 και 25 προβολών, πάντα με τη σταθερή έκπτωση της τάξης του 50% ανά προβολή.
Πέμπτη 09/06/2011 - Ταινίες στην Ελληνική TV
| 21:00 | Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον | Star | Ξένη ταινία |
| 22:00 | Αθεράπευτα αστείος | ΕΤ1 | Ξένη ταινία |
| 23:00 | Βαθιά κοφτά Ανθρώπινα | Σπορ+ | Ξένη ταινία |
| 01:20 | Το πράγμα απ τον άλλο κόσμο | Σπορ+ | Ξένη ταινία |
| 01:30 | Terra incognita | Πρίσμα+ | Ξένη ταινία |
| 03:15 | Η ώρα πριν τη Δύση | Star | Θρίλερ |
| 03:25 | Το τσίρκο των βρυκολακων | Πρίσμα+ | Ξένη ταινία |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
%20locadina.jpg)
