Οι ταινίες της εβδομάδας από Πέμπτη 13/12/2012

Χόμπιτ: Ενα αναπάντεχο ταξίδι / The Hobbit: An Unexpected Journey
Του Πίτερ Τζάκσον
Με τους Ιαν ΜακΚέλεν, Μάρτιν Φρίμαν, Κέιτ Μπλάνσετ
Φαντασίας / 2012 / ΗΠΑ, Ν. Ζηλανδία



Χόμπιτ, νάνοι, ορκ, ξωτικά, το γκόλουμ, η Νέα Ζηλανδία, το πολύτιμο δαχτυλίδι, σκοτεινές δυνάμεις που κινούνται στις σκιές σκιερών τόπων που απειλούν να βυθίσουν σε ακόμα πιο σκοτεινό έρεβος τη Μέση Γη. Οπως ακριβώς θυμάστε τον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών», έτσι ακριβώς είναι και το «Χόμπιτ», που αφηγείται την ιστορία του Μπίλμπο Μπάγκινς, θείου του Φρόντο, προτού ο Σάουρον αρχίσει να εξαπολύει το... σκοτεινό μένος του. Μόνο που εδώ το ταξίδι δεν έχει ούτε την ίδια μαγεία, ούτε την ίδια αγωνία. Δεν είναι καν αναπάντεχο, ίσως επειδή ο Τζάκσον πατάει με ευκολία στην οικειότητα που έχει κατακτήσει με τις προηγούμενες ταινίες και αφήνεται στα ίδια μοτίβα: Ωχ, ένα ορκ, τρομάρα! Αλλά να! Πέντε ξωτικά, ουφ, ανακούφιση - δημιουργεί χαρακτήρες-καρικατούρες και ξεχνά ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω από κλεισίματα ματιού για να έχεις γοητεία. Δεν το είδαμε καν στα 48 καρέ. Το «Χόμπιτ» είναι μια ετερόφωτη ταινία, χωρίς δική της προσωπικότητα.

Τα πλεονεκτήματα του να είσαι στο περιθώριο / The Perks of Being a Wallflower
Του Στίβεν Τσμπόμπσκι
Με τους Εμα Γουότσον, Λόγκαν Λέρμαν, Εζρα Μίλερ
Κομεντί /  2012 / ΗΠΑ



Κι εκεί που πας ανυποψίαστος να δεις μια, απ’ όσα έχεις καταλάβει, ευχάριστη νεανική κομεντί για έναν περιθωριοποιημένο μαθητή, ο οποίος αποκτά ξαφνικά φίλους και νιώθει για πρώτη φορά ότι ανήκει κάπου, αρχίζεις και συγκινείσαι και θυμάσαι πως κι εσύ άκουγες Smiths ή Cure ή Bauhaus και έφτιαχνες κασέτες και ένιωθες πως δεν σε καταλαβαίνει κανείς, μέχρι που έβρισκες κάποιον/α/ους να σε καταλάβουν και να νιώσεις πως το μέλλον είναι γεμάτο πιθανότητες. Μπορεί κάποια πράγματα να της ξεφεύγουν, αλλά η καρδιά της ταινίας είναι πάντα στη σωστή πλευρά.

Ανθρωποι σαν κι εμάς / People like us
Του Αλεξ Κέρτσμαν
Με τους Κρις Πάιν, Ελίζαμπεθ Μπανκς
Δραματική κομεντί / 2012 / ΗΠΑ



Χωρίς το ρομάντζο οι κομεντί λειτουργούν καλύτερα. Η δεύτερη ταινία της εβδομάδας, που κρύβει μια μεγάλη καρδιά, ακολουθεί τον Σαμ, ο οποίος ανακαλύπτει όταν πεθαίνει ο πατέρας του πως έχει μια αδελφή από άλλη μητέρα, στην οποία πρέπει να παραδώσει κάποια χρήματα κληρονομιάς. Ανθρώπινο, απρόβλεπτα ρεαλιστικό στον διάλογο και τις αντιδράσεις, ζεστό και αστείο, με αγάπη για τους τρωτούς, ευάλωτους, με τάση για λάθη και πάθη ανθρώπους, σαν κι εμάς.

Teddy Bear
Του Μαντς Ματίεσεν. Δραματική / 2012 / Δανία. 1 ώρα και 32 λεπτά. Με τους: Κιμ Κολντ, Ντέιβιντ Γουίντερς, Λαμεπόρν Σανγκμανί Χουγκάρντ



Τεράστιος μποντιμπιλντεράς ταξιδεύει από τη Δανία στην Ταϊλάνδη με στόχο τον έρωτα. Και θα τον βρει, αλλά όχι εκεί που τον περιμένει. Συνδυάζοντας μια κοινή ιστορία με έναν όχι τόσο κοινό χαρακτήρα, το «Teddy Bear» είναι ένα τρυφερό σύγχρονο παραμύθι.

Εγκλημα στη λίμνη / La sirga
Του Γουίλιαμ Βέγκα
Με τους Χογκίς Σεουδίν Αριας, Χούλιο Σέσαρ Ρόμπλε
Δραματική / 2012 / Κολομβία, Γαλλία, Μεξικό



Μια νεαρή κοπέλα βρίσκει καταφύγιο μετά τη σφαγή των γονιών της στο πανδοχείο του θείου της σε μια λίμνη στην κολομβιανή επαρχία. Η σχέση της με τον θείο, τον ξάδερφο, έναν νεαρό βαρκάρη και τη γυναίκα που κρατάει το πανδοχείο μεταφέρεται μέσα από τις ονειρικές, μυστήριες, αλλά ρεαλιστικές και υποβλητικές εικόνες του Γουίλαμ Βέγκα, που διαρκώς κουβαλούν τον απόηχο και τις επιπτώσεις της βίας.

Marley
Του Κέβιν ΜακΝτόναλντ
Ντοκιμαντέρ / 2012 / ΗΠΑ, Βρετανία



5. Ο βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης του «Αγγίζοντας το κενό»... αγγίζει τη ζωή του Μπομπ Μάρλεϊ. Η ιστορία του Τζαμαϊκανού θρύλου δεν χρειάζεται καμία κινηματογραφική βοήθεια για να γίνει συναρπαστική, αλλά παρ’ όλα αυτά ο ΜακΝτόναλντ τη χειρίζεται με σεβασμό, οξύνοια και αγάπη. Και σου θυμίζει όλους τους λόγους για τους οποίους άκουγες (ή ακούς ακόμα) τη μουσική του.

Το αγόρι στο τελευταίο θρανίο / Dans la maison
Του Φρανσουά Οζόν. Δραματική / 2012 / Γαλλία. 1 ώρα και 45 λεπτά. Με τους: Φαμπρίς Λουκινί, Κριστίν Σκοτ Τόμας, Εμανουέλ Σενιέ



Αχ, οκτώ χρόνια έχουν περάσει από το «5 φορές το 2» και ο Φρανσουά Οζόν δεν έχει ξανακάνει ισάξια ταινιάρα. Το «Αγόρι στο τελευταίο θρανίο» μπλέκει σινεμά με λογοτεχνία και κομεντί με ψήγματα θρίλερ, καθώς ένας νεαρός αποκτά ολοένα και πιο έντονη εμμονή με έναν συμμαθητή του και τη μεταφέρει γραπτώς στον καθηγητή του. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα που χαλαρώνει σταδιακά και χάνει ειρμό και στόχο πριν από το γαλλικό τέλος του.

protothema