Ανεμοδαρμένα Ύψη / Wuthering Heights
Της Άντρεα Άρνολντ. Δραματική, 2011, Ηνωμένο Βασίλειο. 2 ώρες και 9 λεπτά. Με τους: Κάγια Σκοντελάριο, Τζέιμς Χάουσον, Σάνον Μπίρ, Σόλομον Γκλέιβ, Τζέιμς Νόρθκοτ, Έιμι Ρεν.
Αρχικά, ίσως ακουστεί παράξενο που η Άντρεα Άρνολντ, μια σκηνοθέτρια που μας έχει συνηθίσει στο ωμό βρετανικό ρεαλισμό της (για τον οποίο έχει βραβευτεί με Όσκαρ κιόλας), επέλεξε τα πολυμεταφερμένα σε μεγάλη και μικρή οθόνη «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλι Μπροντέ.
Τι μπορεί να είδε στην κλασική πλέον ιστορία του Χίθκλιφ, του ορφανού αγοριού που το υιοθέτησε ο ιδιοκτήτης της επώνυμης ερημικής φάρμας στο Γιόρκσαϊρ αλλά και της Κάθριν, της κόρης του ιδιοκτήτη, η οποία δέχτηκε τον Χίθκλιφ όχι μόνο σαν αδερφό, αλλά σαν κάτι πολύ παραπάνω; Όσο, όμως, οι σκηνές περνούν από την οθόνη, τα παραπάνω ερωτήματα βρίσκουν τις απαντήσεις τους.
Η Άρνολντ, έχοντας απογυμνώσει το βικτωριανό μυθιστόρημα από πολλά στοιχεία και κρατώντας μόνο τη βασική ιστορία, βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για το ανεκπλήρωτο πάθος, την εφηβική ασφυξία, τις κοινωνικές προκαταλήψεις και την εκδίκηση έξω από χρονικές περιόδους, φέρνοντας έτσι την ουσία του έργου της Μπροντέ στο σήμερα.
Η σκηνοθεσία της ξεχειλίζει από τη ζωώδη ποίηση των εικόνων της, την ενστικτώδη τραχύτητα της αφήγησής της, αλλά και την βαθιά αγάπη της για τους δύο νεαρούς ήρωές της. Δε διδάσκει, δεν κρίνει, απλά παρατηρεί, μαζί με τον πολύτιμο σύμμαχό της σε αυτό το συνταρακτικό εγχείρημα, τον διευθυντή φωτογραφίας Ρόμπι Ράιαν, ο οποίος έξυπνα αποφεύγει το παραδοσιακό σινεμασκόπ και συλλαμβάνει άψογα την ατμόσφαιρα των ομιχλωδών και λασπωμένων χερσότοπων της αγγλικής υπαίθρου (κερδίζοντας το βραβείο Φωτογραφίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας). Σκληρό σινεμά που ανταμείβει το θεατή που θα του παραδοθεί.
Κοτόπουλο με δαμάσκηνα / Poulet aux prunes
Των Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό. Δραματική κομεντί, 2011, Γαλλία/Γερμανία/Βέλγιο. 1 ώρα και 33 λεπτά. Με τους: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Κιάρα Μαστρογιάνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Τεχεράνη 1958. Ο Νασσέρ Αλί Καν, ο πιο δημοφιλής βιολιστής χάνει την όρεξή του για ζωή, όταν σπάει το αγαπημένο του βιολί. Ανίκανος να βρει κάποιο να το αντικαταστήσει αποφασίζει ότι η ζωή είναι ανώφελη. Ξαπλώνει στο κρεβάτι του και βυθίζεται όλο και περισσότερο στις αναμνήσεις από το παρελθόν και στο μέλλον των παιδιών του. Καθώς τα κομμάτια της ιστορίας ενώνονται, κατανοούμε το οδυνηρό μυστικό του, την αγάπη που έχασε, και το βάθος της απόφασής του να πεθάνει. Οι δημιουργοί του «Περσέπολις», Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό, επιστρέφουν με ένα ιδιότυπο δράμα που συγκεντρώνει ένα εκλεκτό καστ.
protothema
Της Άντρεα Άρνολντ. Δραματική, 2011, Ηνωμένο Βασίλειο. 2 ώρες και 9 λεπτά. Με τους: Κάγια Σκοντελάριο, Τζέιμς Χάουσον, Σάνον Μπίρ, Σόλομον Γκλέιβ, Τζέιμς Νόρθκοτ, Έιμι Ρεν.
Αρχικά, ίσως ακουστεί παράξενο που η Άντρεα Άρνολντ, μια σκηνοθέτρια που μας έχει συνηθίσει στο ωμό βρετανικό ρεαλισμό της (για τον οποίο έχει βραβευτεί με Όσκαρ κιόλας), επέλεξε τα πολυμεταφερμένα σε μεγάλη και μικρή οθόνη «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Έμιλι Μπροντέ.
Τι μπορεί να είδε στην κλασική πλέον ιστορία του Χίθκλιφ, του ορφανού αγοριού που το υιοθέτησε ο ιδιοκτήτης της επώνυμης ερημικής φάρμας στο Γιόρκσαϊρ αλλά και της Κάθριν, της κόρης του ιδιοκτήτη, η οποία δέχτηκε τον Χίθκλιφ όχι μόνο σαν αδερφό, αλλά σαν κάτι πολύ παραπάνω; Όσο, όμως, οι σκηνές περνούν από την οθόνη, τα παραπάνω ερωτήματα βρίσκουν τις απαντήσεις τους.
Η Άρνολντ, έχοντας απογυμνώσει το βικτωριανό μυθιστόρημα από πολλά στοιχεία και κρατώντας μόνο τη βασική ιστορία, βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για το ανεκπλήρωτο πάθος, την εφηβική ασφυξία, τις κοινωνικές προκαταλήψεις και την εκδίκηση έξω από χρονικές περιόδους, φέρνοντας έτσι την ουσία του έργου της Μπροντέ στο σήμερα.
Η σκηνοθεσία της ξεχειλίζει από τη ζωώδη ποίηση των εικόνων της, την ενστικτώδη τραχύτητα της αφήγησής της, αλλά και την βαθιά αγάπη της για τους δύο νεαρούς ήρωές της. Δε διδάσκει, δεν κρίνει, απλά παρατηρεί, μαζί με τον πολύτιμο σύμμαχό της σε αυτό το συνταρακτικό εγχείρημα, τον διευθυντή φωτογραφίας Ρόμπι Ράιαν, ο οποίος έξυπνα αποφεύγει το παραδοσιακό σινεμασκόπ και συλλαμβάνει άψογα την ατμόσφαιρα των ομιχλωδών και λασπωμένων χερσότοπων της αγγλικής υπαίθρου (κερδίζοντας το βραβείο Φωτογραφίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας). Σκληρό σινεμά που ανταμείβει το θεατή που θα του παραδοθεί.
Κοτόπουλο με δαμάσκηνα / Poulet aux prunes
Των Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό. Δραματική κομεντί, 2011, Γαλλία/Γερμανία/Βέλγιο. 1 ώρα και 33 λεπτά. Με τους: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Κιάρα Μαστρογιάνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Τεχεράνη 1958. Ο Νασσέρ Αλί Καν, ο πιο δημοφιλής βιολιστής χάνει την όρεξή του για ζωή, όταν σπάει το αγαπημένο του βιολί. Ανίκανος να βρει κάποιο να το αντικαταστήσει αποφασίζει ότι η ζωή είναι ανώφελη. Ξαπλώνει στο κρεβάτι του και βυθίζεται όλο και περισσότερο στις αναμνήσεις από το παρελθόν και στο μέλλον των παιδιών του. Καθώς τα κομμάτια της ιστορίας ενώνονται, κατανοούμε το οδυνηρό μυστικό του, την αγάπη που έχασε, και το βάθος της απόφασής του να πεθάνει. Οι δημιουργοί του «Περσέπολις», Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό, επιστρέφουν με ένα ιδιότυπο δράμα που συγκεντρώνει ένα εκλεκτό καστ.
protothema
Αναρτήσεις
%20locadina.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου