Οι ταινίες της εβδομάδας από την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Αθάνατοι / Immortals

Του Ταρσέμ Σινγκ. Δράσης, 2011, ΗΠΑ. 1 ώρα και 50 λεπτά. Με τους: Χένρι Καβίλ, Μίκι Ρουρκ, Φρίντα Πίντο, Στίβεν Ντορφ, Τζόζεφ Μόργκαν, Λουκ Έβανς.

Οι παραγωγοί των «300» επιστρέφουν με τους «Αθάνατους», μια νέα υπερπαραγωγή σανδαλιού και χλαμύδας με θέμα εμπνευσμένο αυτή τη φορά από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Το σενάριο υπογράφουν δύο αδέρφια ελληνοαμερικανικής καταγωγής, ο Τσάρλι και ο Βλας Παρλαπανίδης, οι οποίοι βάζουν αυθαίρετα στο συγγραφικό τους μπλέντερ ονόματα και καταστάσεις.

Έτσι, σκαρφίστηκαν την ιστορία του Θησέα, ενός νόθου χωρικού που ορκίζεται εκδίκηση όταν βλέπει τη μητέρα του να σφάζεται μπροστά στα μάτια του από τον Υπερίωνα, έναν αιμοδιψή βασιλιά που ψάχνει το μυθικό Τόξο της Ηπείρου για να ελευθερώσει τους Τιτάνες και να εκδικηθεί με τη σειρά του τους θεούς. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε, δηλαδή, όμως η ψυχαγωγία και όχι η επιμόρφωση ήταν πάντα το κύριο μέλημα τέτοιων παραγωγών.

Και γι’ αυτό το σκηνοθετικό κομμάτι ανατέθηκε στον Ταρσέμ Σινγκ, τον οραματιστή σκηνοθέτη των περιπετειών φαντασίας «Το Κελί» και «Εξωπραγματικότητα», προκειμένου να αφήσει την ξεχωριστή υπογραφή του. Όντως, αν και δεν συγκρίνονται οπτικά με τις προηγούμενες δουλειές του, οι «Αθάνατοι» έχουν το δικό τους στυλιστικό αέρα σε σκηνικά, κουστούμια και στις βίαια χορογραφημένες σκηνές μάχης και υπόσχονται ένα θεαματικό δίωρο ψυχαγωγίας σε όσους δεν τους πάρουν στα σοβαρά.

Τζέιν Έιρ / Jane Eyre

Του Κάρι Φουκουνάγκα. Δραματική, 2011, ΗΠΑ/Ηνωμένο Βασίλειο. 2 ώρες. Με τους: Μία Βασικόφσκα, Μάικλ Φασμπέντερ, Τζέιμι Μπελ, Τζούντι Ντεντς, Σάλι Χόκινς.

Αφού ασχολήθηκε με τα μεταναστευτικά προβλήματα της Κεντρικής Αμερικής στο άκρως ενδιαφέρον ντεμπούτο του «Χωρίς Όνομα», ο ιαπωνo-σουηδικής καταγωγής αμερικανός σκηνοθέτης Κάρι Φουκουνάγκα περνάει με αξιώσεις στα μεγάλα σαλόνια και υπογράφει μια ακόμη μεταφορά της «Τζέιν Έιρ» της Σάρλοτ Μπροντέ. Το κλασικό αυτό μυθιστόρημα του 1847 μπορεί να έχει μεταφερθεί καμιά εικοσαριά φορές στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη, λίγες περιπτώσεις όμως είναι αυτές που ξεχώρισαν. Ευτυχώς, η ταινία του Φουκουνάγκα είνα μέσα σ’ αυτές.

Η ιστορία, λίγο πολύ γνωστή: αφού κατάφερε να ξεφύγει από μια σκληρή παιδική ηλικία, η νεαρή μικροκαμωμένη Τζέιν Έιρ προσλαμβάνεται ως γκουβερνάντα στο επιβλητικό αρχοντικό Θόρνχιλ, όπου αναλαμβάνει την ανατροφή της κόρης του Έντουαρντ Φέρφαξ Ρότσεστερ, ενός στρυφνού και απόμακρου ανθρώπου με συχνά βίαια ξεσπάσματα. Με τον καιρό, οι δυο αυτοί αντίθετοι χαρακτήρες θα έρθουν κοντά και θα ερωτευτούν, αλλά το σκοτεινό μυστικό που κρύβει ο Ρότσεστερ θα βάλει σε κίνδυνο την επικείμενη ευτυχία τους.

Ο Φουκουνάγκα δείχνει ότι γνωρίζει πώς να ισορροπεί ανάμεσα σε μια ατμοσφαιρική ταινία εποχής και σε ένα διαχρονικό δράμα χαρακτήρων, βοηθούμενος και από την αιθέρια φωτογραφία του Αντριάνο Γκόλντμαν. Παράλληλα, οι εξαιρετικές εσωτερικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, της διαρκώς ανερχόμενης Μία Βασικόφσκα (της Αλίκης του Τιμ Μπάρτον) και του πολυβραβευμένου χαμαιλέοντα Μάικλ Φασμπέντερ (ο Μπόμπι Σαντς του «Hunger» αλλά και ο Μαγκνίτο της «Πρώτης Γενιάς» των X-Men), απογειώνουν αυτή την ιστορία καταπιεσμένων συναισθημάτων και λυτρωτικού έρωτα, με τη λατρεμένη Τζούντι Ντεντς να σιγοντάρει με την πείρα της.

Ο Κατακτητής / La conquête

Του Ξαβιέ Ντυρινζέ. Πολιτική, 2011, Γαλλία. 1 ώρα και 45 λεπτά. Με τους: Ντενί Πονταλιντέ, Φλοράνς Περνέλ, Μπερνάρ Λεκόκ, Σαμουέλ Λαμπάρτ, Ιπολίτ Ζιραρντό.

Παρίσι, 6 Μαΐου 2007, ημέρα προεδρικών εκλογών. Ο Νικολά Σαρκοζί βρίσκεται ανάστατος στο σπίτι του τηλεφωνώντας συνεχώς στη γυναίκα του Σεσιλιά, προκειμένου να πάνε να ψηφίσουν μαζί. Όσο εκείνη δε σηκώνει το τηλέφωνο, τόσο η ανησυχία του μεγαλώνει, γεγονός που δεν τον αφήνει να χαρεί τη σίγουρη νίκη του και την ημέρα του θριάμβου του.

Με αφετηρία τη συγκεκριμένη ημέρα και μέσα από διαδοχικά φλας μπακ, η ταινία «Ο Κατακτητής», που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και καταστάσεις, δείχνει τα πέντε χρόνια πριν από την άνοδο του Σαρκοζί στο πρεδρικό αξίωμα και την παράλληλη καταστροφή του γάμου του. Ζωηρός ρυθμός, βιτριολικές ατάκες, πολιτικές μηχανορραφίες και αρκετές δόσεις καυστικού χιούμορ είναι τα στοιχεία που συνδυάζει ο σκηνοθέτης Ξαβιέ Ντυρινζέ σε ένα αξιοπρεπές σύνολο, εκμεταλλευόμενος την πείρα του από τις τηλεταινίες που γυρίζει συνήθως για τη γαλλική τηλεόραση. Ο Ντενί Πονταλιντέ που ενσαρκώνει με θάρρος και φινέτσα τον γάλλο Πρόεδρο ξεχωρίζει από το υπόλοιπο συμπαθές καστ.

Protothema