Στα δίχτυα της «Σαλώμης» του Όσκαρ Ουάιλντ έχει πιαστεί ο Αλ Πατσίνο

Για την εμμονή που έχει με τον Όσκαρ Ουάιλντ, μετά από μια θεατρική παράσταση της «Σαλώμης» που παρακολούθησε, μίλησε ο Αλ Πατσίνο, την Κυριακή, στο περιθώριο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, εξηγώντας την απόφασή του να φτιάξει την ταινία-ντοκιμαντέρ γύρω από τη Σαλώμη του Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα.

Όπως είπε ο Αμερικανός ηθοποιός, η προετοιμασία του πήρε αρκετά χρόνια και που ξεκίνησε με θεατρική παράσταση στο Λος Αντζελες και συνεχίστηκε με την ταινία που παρουσιάστηκε την Κυριακή και που είναι, κατά κάποιο τρόπο, συμπλήρωμα στην ταινία του «Ψάχνοντας για τον Ριχάρδο» (γύρω από το ανέβασμα της σεξπηρικής τραγωδίας).

«Γνώριζα τα έργα του Ουάιλντ, αλλά τον ίδιο δεν τον ήξερα μέχρι που διάβασα τη βιογραφία του και πήγα στην Ιρλανδία και είδα από κοντά τα μέρη που έζησε. Ο Ουάιλντ μου έγινε εμμονή από τότε που είδα μια θεατρική παράσταση της "Σαλώμης"» εξομολογήθηκε ο Αλ Πατσίνο.

Όσον αφορά στο διαγωνιστικό τμήμα της 68ης Μόστρας, συνεχίζονται οι ταινίες - έκπληξη με το Shame του Βρετανού Στιβ ΜακΚουίν και το Terraferma του Ιταλού Εμανουέλε Κριαλέζε.

Με την ταινία του, Shame, ο Βρετανός σκηνοθέτης Στιβ ΜακΚουίν (The Hunger) μας πάει στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουμε το δράμα που παίζεται ανάμεσα σε δυο μοναχικά πρόσωπα: τον Μπράντον (ο Μάικλ Φασμέντερ, ο Γιουνγκ στην ταινία «Μια επικίνδυνη μέθοδος»), εξαίρετο στέλεχος εταιρίας, που η σεξουαλική ζωή του περιορίζεται στο διαδίκτυο, στον αυνανισμό και στις πόρνες, και την αδερφή του, Σις (Κάρι Μάλιγκαν), τραγουδίστρια, που αντιμετωπίζει ένα δικό της ερωτικό πρόβλημα και που κάποια στιγμή καταφθάνει στο διαμέρισμά του Μπράντον και του ζητά να την αφήσει να παραμείνει μερικές μέρες. Εμφάνιση που του δημιουργεί προβλήματα και οδηγούν σε σχεδόν τραγικές εξελίξεις.

Ο ΜακΚουίν εστιάζει το φακό του στα δυο αυτά πρόσωπα, και ιδιαίτερα στον Μπράντον, καταγράφοντας με λεπτομέρεια τη μοναξιά, τις φοβίες και τις ανασφάλειές του αλλά και την προσπάθειά του να αλλάξει την πορεία της ζωής του. Με λεπτές πινελιές, με μια κάμερα που ακολουθεί τα πρόσωπα από κοντά, με ένα ήρεμο, χωρίς εξάρσεις μοντάζ, και με δυο εξαιρετικές ερμηνείες, ο ΜακΚουίν έφτιαξε μια από τις πιο καλές ταινίες της φετινής Μόστρας.

Στην ταινία του Terraferma, ο Ιταλός Εμανουέλε Κριαλέζε (Respiro) στρέφεται στο επίκαιρο θέμα των παράνομων μεταναστών. Θέμα που παρουσιάζει μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας ψαράδων ενός μικρού νησιού της Ιταλίας: Του ηλικιωμένου παππού, που αγωνίζεται να διατηρήσει την υπό εξαφάνιση δουλειά του, του νεαρού εγγονού του, του μεγαλύτερου αδερφού του και της χήρας μητέρα τους. Ο παππούς και ο εγγονός ενώ ψαρεύουν με τη βάρκα τους έρχονται αντιμέτωποι με μια ομάδα παράνομων Αφρικανών μεταναστών που κινδυνεύουν να πνιγούν.

Τα προβλήματά τους αρχίζουν όταν αποφασίζουν να βοηθήσουν κάποιους απ' αυτούς. Θα χάσουν τη βάρκα τους και θα βρεθούν με μια έγκυο μετανάστρια που γεννάει το μωρό της στο σπίτι τους.

Ο Κριαλέζε έφτιαξε μια όμορφη, ρεαλιστική, δοσμένη με λεπτότητα, ταινία, γύρω από την ανάγκη σωστής αντιμετώπισης ενός τεράστιου προβλήματος που αφορά όλους.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ