Tο «μεγαλύτερο ροκ συγκρότημα του πλανήτη» επιστρέφει στην Ελλάδα με την πιο εντυπωσιακή περιοδεία που έκανε ποτέ.
Τον Σεπτέμβριο του 1997, στη Θεσσαλονίκη, στο ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας που λεγόταν ΡopΜart, όλα στη συναυλία των U2 ήταν (αναμενόμενα) ποπ και εντυπωσιακά. Γιγάντια λεμόνια, αψίδες που έμοιαζαν με το σήμα των ΜcDonalds- ένα κλείσιμο του ματιού στην παγκόσμια κυριαρχία των logos, εκτυφλωτικά χρώματα: όλα πασπαλισμένα με λίγη ντίσκο ψυχεδέλεια. Οι περισσότεροι το διασκέδασαν με την ψυχή τους, όμως για κάποιους ο συνδυασμός ήταν ελαφρώς κιτς. Η νέα χιλιετία βρήκε τον Μπόνο και τους φίλους του να επιστρέφουν στις ροκ ρίζες τους κυκλοφορώντας τρία άλμπουμ με πιο παραδοσιακό, σκληρό ήχο σε σχέση με τους πειραματισμούς που τους χαρακτήρισαν στα μέσα και τέλη των 90s.
Οι περιοδείες Εlevation (2001) και Vertigo (2005-2006) ικανοποίησαν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς θαυμαστές τους. Φυσικό και επόμενο λοιπόν να θελήσουν να αποχαιρετήσουν τη δεκαετία με κάτι υπέρμετρα φιλόδοξο, την τωρινή τουρνέ που πήρε το όνομα 360. Παρέα με τους σταθερούς (και πολυβραβευμένους) συνεργάτες τους, τον ντιζάινερ Γουίλι Γουίλιαμς και τον αρχιτέκτονα Μαρκ Φίσερ, αποφάσισαν να δώσουν στο κοινό τους κάτι διαφορετικό.
Απρόσκοπτη οπτική πρόσβαση στο, κατά δήλωση των ίδιων των U2, «μεγαλύτερο ροκ γκρουπ του πλανήτη» για όλους τους θεατές, σε οποιοδήποτε σημείο του σταδίου και αν βρίσκονται, χωρίς ωστόσο να μοιάζει η σκηνή με φτωχή εξέδρα. Η U2 360 Τour εισάγει ουσιαστικά την «κυκλική» διαμόρφωση της σκηνής σε συναυλίες μεγάλων ανοιχτών σταδίων- οι U2 ήδη από την περιοδεία Τhe Unforgettable Fire το 1984 ως σήμερα έδιναν συναυλίες 360 μοιρών σε κλειστούς χώρους.
Ο σκηνοθέτης Γουίλιαμς εξήγησε το σκεπτικό τους: «Στη Vertigo Τour λόγω της αναβολής ορισμένων συναυλιών, μας δόθηκε ο χρόνος να σκεφτούμε την επόμενη περιοδεία και τότε συνειδητοποιήσαμε ότι για το κοινό των U2 ένα μόνο πράγμα θα ήταν πιο ισχυρό σκηνικό από μια απλή γιγαντοοθόνη, το να έχεις ως σκηνικό το ίδιο το κοινό. Το Θεματικό Κτίριο στο LΑΧ, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Λος Αντζελες, ήταν εκείνο που μου έδωσε την έμπνευση.
Πρόκειται για ένα κτίσμα πολύ προχωρημένο, διαστημικής εποχής, με τέσσερα πόδια και λείες καμπύλες και όταν το φαντάστηκα να στέκεται σε ένα γήπεδο, ήξερα ότι είχα φτάσει κάπου. Το πρόβλημα ήταν τα πόδια να κρατάνε τη σκηνή όρθια ψηλά. Το να τα έχεις τόσο κοντά στη σκηνή περιόριζε την ορατότητα. Ετσι, αντί να σκεφτώ “πώς να κάνω αυτό να μην επεμβαίνει τόσο στον χώρο;” συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να το κάνουμε τόσο μεγάλο και τόσο παρεμβατικό που στην ουσία να ενσωματώνεται στην κάθε εγκατάσταση». Η σχεδόν sold out συναυλία των U2 στις 3 Σεπτεμβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο είναι ίσως το καλύτερο κλείσιμο για μια σεζόν που υπέφερε λόγω της οικονομικής κρίσης και υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερο θέαμα από εκείνο που χόρτασαν χιλιάδες οπαδοί τους από κάθε γωνιά της Ελλάδας (και των Βαλκανίων) πριν από 13 σχεδόν χρόνια.
Οι περιοδείες Εlevation (2001) και Vertigo (2005-2006) ικανοποίησαν ακόμη και τους πιο απαιτητικούς θαυμαστές τους. Φυσικό και επόμενο λοιπόν να θελήσουν να αποχαιρετήσουν τη δεκαετία με κάτι υπέρμετρα φιλόδοξο, την τωρινή τουρνέ που πήρε το όνομα 360. Παρέα με τους σταθερούς (και πολυβραβευμένους) συνεργάτες τους, τον ντιζάινερ Γουίλι Γουίλιαμς και τον αρχιτέκτονα Μαρκ Φίσερ, αποφάσισαν να δώσουν στο κοινό τους κάτι διαφορετικό.
Απρόσκοπτη οπτική πρόσβαση στο, κατά δήλωση των ίδιων των U2, «μεγαλύτερο ροκ γκρουπ του πλανήτη» για όλους τους θεατές, σε οποιοδήποτε σημείο του σταδίου και αν βρίσκονται, χωρίς ωστόσο να μοιάζει η σκηνή με φτωχή εξέδρα. Η U2 360 Τour εισάγει ουσιαστικά την «κυκλική» διαμόρφωση της σκηνής σε συναυλίες μεγάλων ανοιχτών σταδίων- οι U2 ήδη από την περιοδεία Τhe Unforgettable Fire το 1984 ως σήμερα έδιναν συναυλίες 360 μοιρών σε κλειστούς χώρους.
Ο σκηνοθέτης Γουίλιαμς εξήγησε το σκεπτικό τους: «Στη Vertigo Τour λόγω της αναβολής ορισμένων συναυλιών, μας δόθηκε ο χρόνος να σκεφτούμε την επόμενη περιοδεία και τότε συνειδητοποιήσαμε ότι για το κοινό των U2 ένα μόνο πράγμα θα ήταν πιο ισχυρό σκηνικό από μια απλή γιγαντοοθόνη, το να έχεις ως σκηνικό το ίδιο το κοινό. Το Θεματικό Κτίριο στο LΑΧ, το Διεθνές Αεροδρόμιο του Λος Αντζελες, ήταν εκείνο που μου έδωσε την έμπνευση.
Πρόκειται για ένα κτίσμα πολύ προχωρημένο, διαστημικής εποχής, με τέσσερα πόδια και λείες καμπύλες και όταν το φαντάστηκα να στέκεται σε ένα γήπεδο, ήξερα ότι είχα φτάσει κάπου. Το πρόβλημα ήταν τα πόδια να κρατάνε τη σκηνή όρθια ψηλά. Το να τα έχεις τόσο κοντά στη σκηνή περιόριζε την ορατότητα. Ετσι, αντί να σκεφτώ “πώς να κάνω αυτό να μην επεμβαίνει τόσο στον χώρο;” συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να το κάνουμε τόσο μεγάλο και τόσο παρεμβατικό που στην ουσία να ενσωματώνεται στην κάθε εγκατάσταση». Η σχεδόν sold out συναυλία των U2 στις 3 Σεπτεμβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο είναι ίσως το καλύτερο κλείσιμο για μια σεζόν που υπέφερε λόγω της οικονομικής κρίσης και υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερο θέαμα από εκείνο που χόρτασαν χιλιάδες οπαδοί τους από κάθε γωνιά της Ελλάδας (και των Βαλκανίων) πριν από 13 σχεδόν χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου