Η ταινία «Εκτός Νόμου» για τη σφαγή των Αλγερινών μονοπώλησε το ενδιαφέρον στις Κάννες

Υπό αυστηρά αστυνομικά μέτρα προβλήθηκε στις Κάννες την Παρασκευή η γαλλική ταινία Εκτός νόμου του Ρασίντ Μουσαρέμπ (Ο ποταμός του Λονδίνου, Μέρες δόξας), που αναφέρεται στη σφαγή των Αλγερινών της πόλης Σετίφ τον Μάιο του 1945. Η ταινία ήταν ένα από τα αναμενόμενα γεγονότα του 63ου Φεστιβάλ. Η ταινία προκάλεσε διαμαρτυρίες από ακροδεξιές ομάδες και Γάλλους βετεράνους του πολέμου της Αλγερίας, που διαδήλωσαν στη γαλλική πόλη.

Η σφαγή, δοσμένη ρεαλιστικά, παρουσιάζεται στο πρώτο μέρος της ταινίας. Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει την αστυνομία και τον γαλλικό στρατό όχι μόνο να πυροβολούν το πλήθος που διαδήλωνε ειρηνικά για την ανεξαρτησία της χώρας του, αλλά και να μοιράζει όπλα στους Γάλλους πολίτες για να σκοτώνουν τους ντόπιους.

Στη συνέχεια παρακολουθούμε μια οικογένεια Αλγερινών που φτάνει στη Γαλλία, για να συνεχίσει εκεί τον αγώνα της. Ο Μπουσαρέμπ αφηγείται με φροντίδα και σωστό ρυθμό την ιστορία τους, αποσπώντας πολύ καλές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές του.

Η πολιτική ήταν στο επίκεντρο και του αμερικανικού θρίλερ Fair Game του Νταγκ Λάιμαν, με την Ναόμι Γουότς και τον Σον Πεν. Πρόκειται για την ιστορία της Αμερικανίδας, πρώην πράκτορα της CIA, της οποίας ο Λευκός Οίκος αποκάλυψε το όνομα, καταστρέφοντας την καριέρα και την οικογένειά της, όταν ο άντρας της, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ιράκ και αλλού, απεκάλυψε στους New York Times τα ψέματα του Μπους σχετικά με τα όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν είχε αποκτήσει ο Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο Λάιμαν παρουσιάζει τον αγώνα της ηρωίδας του, έναν αγώνα του Δαβίδ ενάντια στον Γολιάθ της Ουάσινγκτον, με νεύρο και ρυθμό, δημιουργώντας ένα πολιτικό θρίλερ στο πνεύμα παλιότερων ταινιών του είδους (Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου, Υπόθεση Πάραλλαξ, κ.ά.).

Στις πολύ καλές ταινίες του διαγωνιστικού και η ταϊλανδέζικη ταινία Ο θείος Μπουνμέ που μπορεί να θυμηθεί προηγούμενες ζωές του του γνωστού μας από παλιότερα φεστιβάλ Απιτσατπόνγκ Γουιρασεθακούλ. Πρόκειται για την ιστορία ενός ετοιμοθάνατου άντρα που αποφασίζει να περάσει τις τελευταίες του μέρες μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Η ταινία δίνει στο σκηνοθέτη (Tropical Malady) την ευκαιρία να μιλήσει για την Ινδονησία και τους ανθρώπους της, μέσα από το ταξίδι και τις μνήμες του πρωταγωνιστή του, μ' ένα τρόπο που συνδυάζει το φαντεζίστικο με το ρεαλιστικό και το καθημερινό με την ποίηση και το λυρισμό. Μια ασυνήθιστη, ιδιαίτερα όμορφη ταινία, άξια για κάποιο από τα βραβεία του φεστιβάλ.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ